มาทานอาหารเช้ากันเถอะ

เรียนมาตั้งแต่เบเบ๊ว่าอาหารเช้านั้นสำคัญที่สุด
ต้องทานให้ครบที่สุด
ตอนที่ยังอาศัยอยู่ที่บ้าน ฉันจะได้ทานอาหารเช้าทุกวัน
แม่ทำบ้าง ป้าทำบ้าง น้องทำบ้าง ฉันทำบ้าง
อาหารเช้าก็เปลี่ยนไปตามแต่ละความถนัดของคน
ส่วนใหญ่ก็จเป็นอาหารจานเดียว พร้อมนมหนึ่งแก้ว
หรือบางทีก็จะเป็นอาหารเซตแบบมีทอด มีซุป

พอหลังจากที่ออกจากบ้านมาใช้ชีวิตที่คนเดียว
อาหารเช้ากลายเป็นอะไรที่เกินความจำเป็นในชีวิตไปโดยปริยาย
นมหนึ่งแก้วก็เพียงพอแล้ว หรือถ้าวันไหนรู้สึกหิวหน่อย
ก็จะแวะซื้อข้าวเหนียวหมูปิ้งรมควันข้างถนน
หรือถ้าวันไหนพิเศษจริงๆก็โน่นเลยค่ะ ร้านข้าวแกง

มานึกดูอีกที เห็นกิจวัตรของตัวเองก็แอบปลง
ระเหี่ยใจให้กับการดูแลสุขภาพของตัวเองจริงๆ
เมื่อคิดได้ดังนั้นเลยจะปฏิรูปการดูแลตัวเองใหม่
ด้วยอาหารเช้าค่ะ

พอดีไปเจอสาวน้อยญี่ปุ่นนามว่า Kei Yamazaki
เธอเป็นสาวญี่ปุ่นร่างเล็กที่โปรดปราณอาหารเช้ามาก
แต่ละวันเธอจะครีเอทเมนูและโพสลงใน Insgtragram
ฉันชอบเข้าไปดูค่ะ จัดถายภาพได้สวยดี
ดูแล้วเกิดแรงบันดาลใจ อยากให้มาทานอาหารเช้าด้วยกัน

เราจะเห็นได้ว่า อาหารเช้าของเธอนั้นเป็นอาหารครบ 5 หมู่

มีแป้ง โปรตีน ผัก ผลไม้ และโยเกิร์ต

น่าทานมากๆเลยค่ะ

ติดตามเธอได้ที่

instragram : Keiyamazaki 

http://blog.empapura.com

อย่าลืมหันมาใส่ใจสุขภาพกันนะคะ

จุ๊บ

...

ก่อนหน้านี้ เคยเห็นไอเดียของคุณพ่อคุณแม่มือใหม่ ที่ชอบถ่ายรูปลูก
แล้วโพสตามที่่ต่างๆ ซึ่งใครมีไอเดียก็จะงัดออกมาสู้กันสุดริด
ซึ่งน่ารักกันมากๆ ทั้งไอเดียและเหล่าบรรดานายแบบ นางแบบตัวน้อบทั้งหลาย
แล้วฉันเห็นก็เลยอยากเอามั่ง  แต่ติดตรงที่ยังไม่มีลูกกับเค้านี่สิ -..-''
เลยให้อีฟฟี่ ผู้เป็นมิตรสนิทที่มีลูกน้อยอยู่ ถ่ายรูปลูกแล้วส่งมาให้


ทา....ด๊าาาาาา !!!

My great violinist 

พลอีกแล้วววว
ด้วยรูปที่ส่งมาให้หลายรูป ฉันดูไปก็คิดไปว่าจะวาดอย่างไรดี

แต่รูปนี้เป็นรูปที่ไม่ต้องคิดเลย เพราะท่าทาง จังหวะ ของพลได้มาก

ออกมาเลยเป็นแบบนี้ คิ้วที่ซู๊ดดดดด... <3


และหลังจากที่เราๆเห็นเค้าโพสและแชร์กันตามโซเซียล
ที่ว่ากันเรื่องของในกระเป๋า

ที่เค้าให้เราแงะกระเป๋าออกมาแล้วเอามาจัดถ่ายรูปลง 

ว่าโดยปกติแล้ว ในกระเป๋าของเราในหนึ่งวันนั้น พกอะไรมั่ง

แต่ แด๊....นี่ไงกระเป๋าของฉัน

ฉันเป็นคนชอบหิ้วกระเป๋าใบใหญ่ และยัดทุกอย่างลงไปในนั้น

ของที่ใส่ก็จะมีตามนี้
สมุดสเกต
ถุงดินสอ - ปากกา

ซองเครื่องสำอางที่แทบไม่เคยใช้ แต่พกไว้ยามฉุกเฉิน
กระเป๋าสตางค์
และที่สำคัญที่สุด คือ แว่นตาดำ เพราะแพ้แสงอย่างแรงเจ้าค่ะ

ถ่ายลงในเฟสบุค เพื่อนแซวว่าเรียบร้อยจัง
จริงๆแล้วมันรกมาก ขยะเยอะมาก
แต่ไม่ได้เอาลง มันน่าอ๊ายยยย อิอิ

ช่วงนี้ยังเป็นอะไรที่มีอะไรในหัวที่้องคิดต้องทำหลายอย่าง
เลยไม่ค่อยได้มาอัพเดทชีวิตค่ะ
เคยซื้อแอฟบล๊อคเกอร์ในมือถือ เพราะคิดว่ามันจะได้อัพง่ายขึ้น
กลับกลายเป็นว่า จนถึงตอนนี้ฉันยังเล่นไม่ได้เลย
เสียใจ

ช่วงนี้เข้าหน้าหนาวที่แสนร้อนแล้ว รักษาตัวกันให้ดีนะคะ

จุ๊บ

ตัวเล็กๆ เริ่มโตแล้ว

จากการที่ได้โพสไปเมื่อเดือนที่แล้วว่า
ปลาทองที่บ้านได้ออกไข่ และได้เก็บไข่มาเพาะไว้นั้น
ตอนนี้เจ้าตัวเล็กทั้งหลาย เริ่มโตกันแล้วค่ะ

จากที่เคยใสๆตัวเท่าเข็มเย็บผ้า
มาตอนนี้ตัวเริ่มโตไม่ประมาณ 1 เซน
อาหารที่ให้ก็หมุนเวียนเปลี่ยนไปเรื่อย
ตามที่ตำราและกูรูทั้งหลายแนะนำมา

ตัวเล็ก อายุได้ 3 วันค่ะ หลังจากออกจากไข่มาหมดแล้ว เราจะยังไม่ให้อาหารมันกิน

ช่วงนี้มันยังมีไข่แดงติดพุงอยู่ มันจะนอนนิ่งๆ ไม่ค่อยเคลื่อนไหว  วันนี้นับได้ 85 ตัวค่ะ

(พอดีปูแยกไข่ออกมาแค่เท่าที่ติดกระถางไม้น้ำค่ะ ไม่ได้เอาออกมาหมด เลยได้เท่านี้)

วันที่ 4 พอลูกปลาเริ่มว่ายไปมา นั่นหมายความว่าหิวค่ะ แสดงว่าไข่แดงที่ติดอยู่ท้องนั้น 

ได้ถูกนำมาใช้ไปหมดแล้ว วันนี้เราจะเริ่มให้อาหาร โดยใช้ไข่แดงต้ม แล้วนำมา

ละลายน้ำ หรือ อาหารสำหรับลูกปลาเล็กค่ะ  ตัวเขาจะเล็กมากมองแทบไม่เห็น

วันนี้เหลือ 80 ตัวค่ะ 

วันที่ 6 ผ่านมาเกือบอาทิตย์ เจ้าตัวเล็กเริ่มมีโครงสร้างที่เห็นชัดเจนขึ้น 

อาหารยังคงเป็นไข่แดงและอาหารปลาเล็กอยู่ค่ะ เค้าว่าลูกปลาช่วงนี้จะต้อง

การโปรตีนในการเติบโตเยอะ และทีสำคัญน้ำต้องสะอาดค่ะ เวลาที่ปูเลี้ยงจะ

ใช้สายอากาศเล็กๆดูดเศษอาหาร เศษสกปรกออกทุกเช้าเย็น แล้วเติมน้ำเข้าไป

ประมาณ 30% น้ำปะปานี่ล่ะค่ะ ก็ไม่เห็นมันตายนะคะ  วันนี้เหลือรอด 78 ตัว

(น้องปลาตายทุกวันค่ะ เห็นเค้าว่าเป็นปกติ)

  

วันที่ 16 ข้ามมาหลายวันเลย อีแม่มันขี้เกียจอัพ -..-"

เจ้าตัวเล็กทั้งหลายแข็งแรงดีค่ะ ในวันนี้เริ่มมีตัวใหญ่บ้าง เล็กบ้าง คละกันไปทั้งๆที่ก็โตมาพร้อมกัน

สงสัยโดนแย่งกินค่ะ อาหารตอนนี้เป็น ไข่แดง ผสมตัวไรอบแห้งป่นละเอียดค่ะ ให้เช้าเย็นเหมือนเดิม 

ในวันนี้ตัวเล็กจะมีร่างกายที่สมบูรณ์ขึ้นค่ะ เริ่มเห็นหางที่เป็นกระโปรง มีตาโตๆ  ว่ายไป-มา

ร่าเริงค่ะ วันนี้เหลือประมาณ 52 ตัวค่ะ

(ตายกันทุกวันเลยค่ะ วันละตัวสองตัว วันไหนที่อากาศเปลี่ยนจะตายทีละ 5 ตัว) 

เลี้ยงมาทุกวันก็ผูกพันธ์ค่ะ 

ไปไหนมาไหนไม่ได้ จะเป็นห่วงเค้าตลอด กลัวน้ำเน่า กลัวอาหารไม่พอกิน

กลัวอากาศเย็นกระทันหัน

เลี้ยงมาถึงตอนนี้ก็ลุ้นๆค่ะ 

ว่าจนถึงสิ้นเดือนที่สองจะเหลือรอดมากี่ตัว

อยากให้โตเร็วๆ น่ารักๆ 

ถึงพ่อกับแม่มันจะไม่ค่อยน่ารักก็เถอะ 

ตัวพ่อเป็นสิงห์สีทอง(ล่างซ้าย)ตัวแม่เป็นริวกิ้นที่ไม่โหนก(ตัวขาวล่างขวา)

รอลุ้นค่ะว่าลุกโตมาจะเป็นยังไง ได้สีไหน 

หน้าตาแบบไหน 

ตอนนี้ขอแค่ไม่ตายหมดยกอ่างเป็นพอค่ะ

Phon is growing up

ครั้งล่าสุดที่เจอกัน พลลูกชายอีฟอายุได้ 4  เดือนค่ะ

ตัวเล็กๆ เวลาผ่านไปด้วยเวลา ด้วยงาน ด้วยธุรกิจ

ทำให้ไม่ได้ไปหาพลเลย 

จนเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว ว่างๆเลยได้เข้าไปหา

พลจำไม่ได้ค่ะ เห็นหน้าแล้วยังตื่นๆ งงๆ

ร้องไห้งอแง แต่พออยู่ด้วยกันไปก็คุ้นเคย

ตอนนี้พลอายุได้ 8 เดือน ร่าเริง แจ่มใส แข็งแรง

อยู่ในวัยจดจำและเรียนรู้ค่ะ 

ตอนนี้ใครบอกว่าเด็กไม่รุเรื่องนี่ เถียงขาดใจเลย

เพราะเค้ารู้เรื่องทุกอย่าง ฟังเราเข้าใจ 

เพียงแต่ยังไม่สามารถตอบสนองเราได้อย่างที่ต้องการเท่านั้นเอง

เห็นแล้วก็อยากมีลูกเข้าแล้วสิ

พล ตอนอายุ 2  เดือน หน้าตาตาหลกมาก

วันนี้ที่บ้านเค้ามาส่งคอกกั้นค่ะ พลเห่อมาก กรีดร้องตลอดเวลา

ถูกใจเค้ามาก สีสันหลายๆสีแบบนี้เค้าว่าดีต่อพัฒนาการเด็ก

พลชอบมากค่ะ ไม่ยอมออกจากคอกเลย 

นานๆเจอกันที แรกๆก็หมางเมินกันแบบนี้แหล่ะค่ะ 

น่ารักดี เลยเอามาโพสให้ดู

หลานใคร ใครก็ว่าน่ารักนี่นา

หุหุ

ปลาทองน้อย วันที่ 1

สืบเนื่องมาจากที่บ้านเลี้ยงปลาทอง 4 ตัวค่ะ

ตอนที่ซื้อก็ให้คนขายเลือกให้ เอาตัวเมียหนึ่ง ตัวผู้สาม กะให้สวิงกิ้งกัน

ไม่ต้องกลัวไข่เต็มบ้านเต็มเมือง -..-

ที่ไหนได้ เลี้ยงไป เลี้ยงมา ไอ้ตัวที่เราคิดว่าเป็นตัวผู้กลับไข่ซะงั้น 

แถมตัวที่เราคิดว่าหน้าหวานเป็นผู้หญิง ก็กลับเป็นตัวผู้ 

ว่ายไปเอาหน้าซุกท้อง โรมรันพันตรู จนไข่ฟุ้งเต็มตู้ ...

ไข่ครั้งแรกก็ปล่อยไปตายถากรรม เป็นแหล่งโปรตีนให้กับปลาตัวอื่นๆในตู้

เพราะต้องจรลีรีรอนไปนอนซบอกแม่ที่ต่างจังหวัด 

ไม่มีเวลาดูแลหลานๆที่จะเกิดมา 

เลยทำใจปล่อยให้เป็นอาหารสดของบรรดาสิงทั้งหลายไป

(ปลาปูมีสี่ตัวค่ะ ชื่อ สิงโต สิงหา สิงเหนือ และราพันเซล)

พอกลับมาก็ขัดตู้ เปลี่ยนน้ำ โด๊ปอาหารให้พวกนาง

ผ่านไปสองวันก็ท้องอีกค่ะ ตัวเดิมออกไข่ 

คราวนี้เสียงเชียร์เยอะมากเลยตัดสินใจเสี่ยงเพาะปลาทองดู

ในตำราและบรรดากูรูที่เขียนแนะนำไว้ในเน็ต อ่านแล้วก็ปวดขมอง

แลดูยุ่งยาก แต่ด้วยความอยากรู้  เลยแบ่งไข่ที่ติดตามต้นไม้น้ำออกมากระถางนึง

ครั้นจะเอาออกมาหมดก็เยอะค่ะ กลัวว่าจะเลี้ยงไม่ไหว

เลยเอามาเท่าที่ตัวเองจะเลี้ยงได้ เมื่อมันโตขึ้นมา

 

วันที่1 ที่ย้ายออกมาใส่ในกะละมังเพาะ  วันนี้ออกมาแค่ 1 ตัวค่ะ  หลังจากไข่ผสมน้ำเชื้อกันแล้ว เค้าจะปฏิสนธิกันประมาณ 3 วันค่ะ  ไข่ที่ผสมจะเป็นใสๆ เหลืองๆ ส่วนไข่ที่ไม่ผสมจะเป็นสีทึบและขึ้นรา สังเกตเห็นง่ายมากค่ะ

แล้วจะทะยอยอัพเดทเรื่องราวและรายงานเรื่องปลาทองน้อยเป็นระยะๆนะคะ ตอนนี้แอบฝันไปไกลค่ะ

ว่าถ้ามันโตขึ้นมาหน้าตามันจะเป็นอย่างไร ในเมื่อพ่อเป็น ปลาสิงห์ แม่เป็นออแลนดา -*-

...

...

...

แต่ก็มีความสุขทุกครั้งที่นึกถึงค่ะ

^^

มาทำอาหารญี่ปุ่นกันเถอะ

ฉันชอบอาหารญี่ปุ่น
ฉันรู้สึกว่า อาหารญี่ปุ่นนั้นเป็นอาหารเพื่อสุขภาพ
สัดส่วนที่พอเหมาะ รสชาติที่นุ่มนวล
วัตถุดิบที่ดีต่อร่างกาย  เคยอ่านเจอจากที่ไหนสักที่
เค้าบอกว่าคนญี่ปุ่นจะทานอาหารเพียง 80% ของความต้องการของร่างกายเท่านั้น
เค้่าจะไม่ทานให้รู้สึกอิ่มมากเกินไป
และอาหารแต่ละมื้อต้องได้สัดส่วนที่พอดีก ตามหลักโภชนาการ

พอดีไปเจอเวบทำอาหารของญี่ปุ่นเข้าค่ะ
ซึ่งเค้าจะแยกเป็นหมวดหมู่ไว้ให้เลย
คลิกเข้าไปก็จะมีรายการอาหารต่างๆ พร้อมวิธีทำ
เป็นภาษาปะกิต แต่มีรูปภาพประกอบด้วย
คนไม่เก่งภาษาก็สามารถทำตามได้ง่ายๆ



เมนูมื้อเช้า

Hot Tofu | Yudofu 湯豆腐

Rice Porridge | Okayu お粥

เบนโตะ

Gyudon Bento 牛丼弁当

Braised Pork Belly Bento 角煮弁当

ในการเลือกเมนูเบนโตะนั้น เึ้ค้าจะบอกด้วยค่ะว่า

ในหนึ่งเบนโตะนั้นประกอบด้วยอะไรบ้าง 

และบอกวิธีทำตัวหลักด้วยค่ะ

เมนูอื่นๆ

Chicken Teriyaki チキン照り焼き

Cucumber and Chicken Marinated in Chili Oil 鶏肉ときゅうりのラー油漬け

Easy Tuna Bowl (Tekkadon) 鉄火丼

คุณ นามิ เป็นเจ้าของเวบค่ะ

เธอเป็นคนญี่ปุ่น ไปใช้ชีวิตที่ซานฟา มีสามีเป็นคนไต้หวัน-อเมริกัน

เธอโตมาในครอบครัวที่คุณแม่ทำอาหารให้ทานทุกมื้ออย่างละเมียดละไม

เข้าไปที่เวบนี้ได้เลยค่ะ

http://justonecookbook.com/blog/

ขอให้สนุกกับการทำอาหารกันนะคะ

Cawaii.....

วันนี้เพื่อนได้โพสลิงค์ทำขนมน่ารักๆลงเฟสบุค
น่ารักมาก เห็นแล้วเลยอดแชร์ไม่ได้

เป็นหนุ่มน้อยสตรอเบอร์รี่ น่ารักน่าหยิก


หลังจากเข้าไปหาคุณ MOsogourmet แล้วจึงได้พบว่า
คุณเค้ามีคลิปทำอาหารน่ารักๆ ง่ายๆ ทำตามได้ไม่ยาก
เห็นแล้ววาดฝันว่าจะทำตาม

ลองดูนะ แล้วมาทำด้วยกัน ^.^




ชอบคนญี่ปุ่นตรงนี้แหล่ะ ที่เค้าไม่เคยหยุดสร้างสรร
ใส่ใจกับทุกอย่าง มีความสุนทรีย์ในการใช้ชีวิต

เห็นแล้วอดอมยิ้มไม่ได้ ทำให้เกิดแรงบันดาลใจ




cr : http://www.youtube.com/user/mosogourmet

Tea cup & Me

ฉันชอบดื่มชา และสะสมชุดน้ำชา 

ฉันชอบกลิ่นชา และมองดูลายแก้ว

ฉันว่ามันคลาสสิคดี

 กระปุกเก็บชาสีสวยสดใส

ลายสตรอเบอร์รี่ก็น่ารัก ... <3

ลายพื้นเมืองบ่งบอกเรื่องราวได้เป็นอย่างดี

ลายสีน้ำแสนหวาน

 ลายตุ๊กตาแสนรัก

ออกแบบแก้วเป็นกระต่ายน้อย เพิ่มความน่ารักในวันรีบที่แสนเครียด

แก้วขาว วาดลายตามใจก็ดูแตกต่างที่เป็นเอกลักษณ์ดี

ลาย  ดอกไม้ ผลไม้สีสด เป็นที่นิยมเสมอ

ลายฝนที่เหมาะกับการจิบชาในวันที่ฝนตก

 ฉันชอบบรรยากาศในการจิบชา

การละเมียดในการดมกลิ่น

ใช้ชีวิตไม่รีบเร่ง

Cr : Pinterest

Try

just try ...

รัก

เวลาที่เราตกหลุมรักใครสักคน 

เรามักมองข้ามข้อเสียของเขาคนนั้น

มองข้ามยังไม่พอ ยังหาเหตุผลมาเข้าข้าง เข้าใจ

บางทีก็ทำเป็นเอาหูไปนาเอาตาไปไร่ ให้อภัย

เหมือนเราตกลงไปในหลุมขนมหวาน

ที่หอม อร่อย ถูกปากชวนเคลิบเคลิ้ม

ทั้งๆที่รู้ว่าถ้าทานมากเกินไปมันไม่ดี 

แต่เราก็อดใจไม่ได้ พร้อมหาข้ออ้างและเหตุผลในการกินมันเข้าไป

...เพราะอะไร?

เพราะร่างกายเราขาดหวานไม่ได้น่ะสิ

 ชีวิตเราเลยขาดความรักไม่ได้...ฉันใดก็ฉันนั้น

เราหลุ่มหลงความหอมหวานของความรัก

เสพติดความสุข และยึดติดกับความอาวรณ์ ที่เรียกว่า ความผูกพัน

เรายกให้ความรักเป็นความสำคัญในการดำรงชีวิต

ไขว่คว้า ค้นหา ดึงดัน ยืดเยื้อ  

ทำทุกอย่างทุกวิถีทางเพื่อให้ความรักอยู่กับตัวให้นานที่สุด

จนลืมนึกถึง "ความสุข" 

ความรักที่ดี คือ ความสุข

แต่เมื่อไหร่ที่เราเริ่มทุกข์ เสียใจ ร้องไห้ 

เมื่อนั้นแหล่ะ ที่ความรักได้จากไปแล้ว 

เหลือแต่เราเท่านั้นที่ "ยึดติด"

 และหลอกตัวเองว่า "ความรัก "....ยังอยู่

หนุ่มสาวเอย...ก่อนที่จะเข้าข้างใคร เข้าใจใคร

โปรดเข้าข้างตัวเอง เข้าใจตัวเอง 

เพราะสุดท้ายแล้ว 

คนที่ทำให้เรามี - ความสุข - ที่สุด คือ 

...

...

ตัวเราเอง

ขนมปังฝรั่งเศส

หลายสัปดาห์มานี้ ฉันเบื่ออาหารค่อนข้างรุนแรง

เลยอยากทานอะไรที่ไม่ใช้ข้าวบ้าง 

นึกถึงตอนที่อยู่เมืองฝาหรั่งได้กินหนมปังเกือบทุกวันก็คิดถึง 

เมื่อนึกขึ้นได้ ครั้นจะไปหาก็ดึกแล้ว เลยทำเองดีกว่า 

ตอนแรกใจเต้นตุ้มๆต่อมๆมาก เพราะกลัวว่าจะออกมาได้ไม่ดี 

เพราะหมักแป้งเชื้อไม่ถึงเวลาที่เค้าแนะนำ อารมณ์ขี้เกียจรอค่ะ 

เลยลดเวลาเหลือแค่ครึ่งหนึ่ง แต่สุดท้ายก็ออกมาแบบแทบน้ำตาไหล 

เหมือนตามออริจินัลเป๊ะ แป้งอุ่นๆ เหนียวๆ กรอบๆ 

ทานกับน้ำมันมะกอกก็อร่อยลื๊มมมม 

หน้าตางดงาม 

เช้านี้ที่ปารีส ทานกับเนย แยม และชีสทำเอง 

มีหลายคนท้วงว่า ทำไปทำไม ซื้อกินเองง่ายกว่าเยอะ

ฉันเองก็ยอมรับว่าซื้อเองมันง่ายกว่าจริงๆ

แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือประสบการณ์ค่ะ

สูตรที่ฉันหาได้มีอยู่ตามเน๊ต

แต่สูตรที่ฉันใช้ตอนนี้ มันถูกลบลิงค์ไปแล้วค่ะ

เสียใจจัง ฉันเองก็ไม่ได้จดสูตรไว้เสียด้วยสิ  -..-"

กระเป๋า

บังเอิญไปเจอในเวบ Pinerest แล้วน่ารักดีค่ะ
คิดเอาเองว่าง่ายเลยลงทำดู สรุปว่าด้วยความไม่มีเวลา
เลยกินไปอาทิตย์นึง ทำไปทีละเล็กทีละน้อย
สุดท้ายก็เสร็จ ^.

เป็นโคเชท์ทั้งตัว 

ข้างในซับในด้วยผ้าลายจุด

ขนาดกระทัดรัด ใส่ในกระเป๋าใบเล็กได้สบาย

 ฉันไม่มีแพทเทิร์นในการทำหรอกค่ะ
ถักแบบพันหัวเข็มหนึ่งครั้ง ถักให้ได้ตามกว้างยาว ตามชอบ 2ชิ้น
หลังจากนั้นก็นำมาประกบกัน เย็บซับใน ติดซิบ
แล้วก็เรียบร้อยยยย

เสียใจที่เย็บจมูกน้องหมีเบี้ยวไปนิด งานนี้โทษสายตาเอียงของตัวเองค่ะ


^

มากิน ซูซิแมวกันเถอะ

http://nekozushi.com/

เมื่อชาวญี่ปุ่นจับน้องแมวมาเป็นซูชิ

ไอเดียเก๋กู๊ดของ Tange & Nakimushi Peanuts  ที่ได้ทำโปสเตอร์คอลแลคชั่นสำหรับ
คนรักแมวขึ้นมา ซึ่งก็น่ารักมากจริงๆ ทำเอาคนไม่ชอบแมวอย่างฉันอมยิ้มไม่ได้  สามารถ
เข้าไปเยี่ยมชอปได้ที่ http://nekozushi.shop-pro.jp/ คิ้วๆ สำหรับคนรักแมวเลยล่ะ

ชาวญี่ปุ่นเนี่ย เป็นคนจริงจังมากเลย นี่คือสิ่งที่ฉันชื่นชมเค้ามากเป็นพิเศษ
เค้าไม่หยุดสร้างสรรค์ ไม่กลัวที่จะคิดหรือลงมือทำ

ความน่ารักๆแบบนี้ มีเป็นคลิปด้วยนะเออ แมวซูซิจะครองโลกแล้วววว






Cr : http://www.ufunk.net/insolite/neko-sushi/

ความรักเอย...เจ้าลอยลมมาหรือไร

บางคนนั้นรักกันเพราะแรกพบสบตา บางคนรักกันต้องใช้เวลา
บางคนรักกันเพราะเข้าใจ บางคนรักกันเพราะแค่ภายนอกกาย

เคยมีความสงสัยอยู่เสมอๆว่า "ความรัก" นั้นมาได้อย่างไร
บ้างก็ว่ามาด้วยความบังเอิญ บ้างก็ว่ามาด้วยพรหมลิขิต
แต่ไม่ว่าอย่างไร ความรักก็มาเยี่ยมเยียนเราเสมอๆ

และเราก็ยินดีเปิดประตู รอรับความรักนั้นอย่างเต็มใจ

ฉันเคยอ่านเจอเรื่องพรหมลิขิต ที่ในตำราพรหมชาติ
หรือแม้แต่หนังสือตำราฝรั่งยังเชื่อเรื่องนี้
เค้าบอกว่า การที่เราได้เจอกัน พบกัน คุยกัน รู้จักกัน รักกัน
นั้นเกิดจากชาติปางก่อน ที่เราได้สร้างกรรมร่วมกันมา
ชาตินี้ถึงได้มาใช้กรรม(ไม่ว่าจะกรรมดีหรือกรรมชั่ว)

....
...
...

ฉันไม่รู้หรอกว่า ตัวเองนั้นเชื่อเรื่องแบบนี้หรือไม่
ฉันขอเวลาหาสาเหตุและความน่าจะเป็นก่อนนะ
แล้วจะมาเล่าให้ฟัง

...

วันหยุดยาวที่ผ่านมา
มีเวลาให้ตัวเองมากขึ้น มีมากจนได้ทำอะไรหลายๆอย่าง
อยากมีเวลาแบบนี้ตลอดไปจัง

 

สโคนครั้งแรกของฉัน แป้งนุ่ม หนุบหนับใช้ได้ ...อาหย่อย

My home made Foods

ตอนนี้เป็นอารมณ์อยากทำอาหาร อยากเป็นผู้หญิงหวานๆ
เลยเข้าครัวอันกระติ๊ด ทำอะไรทาน

ชีสจากวิปปิ้งครีมที่ใกล้หมดอายุ และสลัดมะเขือเทศอบโปรยด้วยชีสทำเอง

มะเขืออบราดซอสมิโซะ 

สลัดผลไม้สด + ไข่ลอยน้ำ  

เวลาที่เจอห้องครัวน่ารักๆในแมกกาซีน

มักทำใจหวั่นไหวทุกที

อยากมีครัวน่ารักๆ กว้างๆ 

อยากทำอาหารให้คนที่รักทาน 

..

..

..

..

เท่านี้ก็มีความสุขแล้ว 

วันแห่งความรัก

วันพรุ่งนี้เป็นวันแห่งความรัก

เพราะนักบุญที่ตายเพื่อความรักของหนุ่มสาว
เพราะเด็กน้อยที่เที่ยวสาระแนยิงศรปักหัวใจคนเล่น
เพราะวันที่เราสามารถแสดงความรู้สึกในใจได้โดยไม่รู้สึกผิด

เพราะอะไรก็แล้วแต่...
วันที่ 14 กุมภาพันธ์กลายเป็นวันสำคัญที่ทุกคนเฝ้าคอย
...
...
คอยอะไร?

ตั้งแต่เกิดมา ฉันไม่เคยได้รับดอกไม้ในวันนี้เลยสักดอกเดียว
(ไม่นับวัยปั๊ปปี้เลิฟนะ วัยนั้นเป็นแค่วัยเห่อประเพณีเฉยๆ ไม่ให้ดอกไม้ ไม่ได้ดอกไม้ ถือว่าเชย)
ไม่ว่าจะมีแฟนหรือไม่มีแฟน  มีคู่เดทหรือไม่มีคู่เดท
วันวาเลนไทน์ก็ไม่ได้ทำให้ฉันเป็นผู้หญิงหวานๆถือช่อดอกไม้โตๆ สักที

ฉันเคยถามผู้ชายข้างกายฉัน ผู้ที่เคยอยู่ในช่วงเทศกาลนี้ว่า
"ทำไมไม่ให้ดอกไม้ฉันในวันนี้?"

-  คนอื่นเค้าถือดอกไม้กันหมดแล้ว ถ้าปูชิถือมันก็เหมือนเค้าน่ะสิ  // น่าน...ยัดเยียดความเป็นอินดี้ให้ตรูอีก!

- มันก็เทศกาลวันนึงเท่านั้นเอง ความรักที่มีให้ผมมีให้คุณทุกวันอยู่แล้ว มากกว่าวันนี้อีก  // ลิเกกลบเกลื่อน..

- ไม่เอาหรอก เวลามีคนมองมา มันแปลกๆ เขิน // ทีกอดตรูในที่สาธารณะ ทำอะไรประเจิดประเจ้อดันไม่เขิน!

- ปูชิไม่เหมาะกับดอกไม้ หรืออะไรแบบนี้หรอก // เลือกคาแรกเตอร์ให้ซะงั้น

- ผมลืม ....// พูดตรงๆเลย

บลา บลา บลา
...
...

สารพัดเหตุผลที่จะเอามาอ้างและคำอ้างเหล่านี้  ทำให้ฉันเป็นคนชาชินกับเทศกาล
และมองผู้หญิงผมลอนสลวยในชุดลูกไม้พร้อมถือดอกไม้ช่อโตด้วยสายตาเฉยชา..
พร้อมกับถามตัวเองว่า ถ้ามีคนให้ดอกไม้หรืออะไรแบบนี้ จะรู้สึกยังไง?

ไม่รู้สิ ...นึกความรู้สึกนั้นไม่ออก

ฉันคงต้องหาใครสักคนมากระตุ้นความรู้สึกนั้นแล้วล่ะ

ก่อนที่มันจะตายด้านถาวร


...

ฉันชอบของฉัน

ฉัน...ชอบฟังเพลง
ฉัน...ชอบขนมที่ไม่หวานเลี่ยน
ฉัน...ชอบดอกไม้
ฉัน...ชอบสีส้ม
ฉัน...ชอบดื่มชา
ฉัน...ชอบนอนอาบแดดอ่อนๆในวันที่อากาศเย็น
ฉัน...ชอบอ่านหนังสือ
ฉัน...ชอบฟังเสียงฝนตกที่ดังกระทบสิ่งรอบข้าง
ฉัน...ชอบน้องหมา
ฉัน...ชอบวาดรูป
ฉัน...ชอบอ่านหนังสือ
ฉัน...ชอบโปสการ์ดที่เขียนด้วยลายมือและข้อความที่มาจากใจ
ฉัน...ชอบนอนกลิ้งเกลือกบนผ้าปูที่นอนหอมๆ
ฉัน...ชอบฝันกลางวัน
ฉัน...ชอบทำอาหาร
ฉัน...ชอบงานทำมือ
ฉัน...ชอบแต่งตัว
ฉัน...ชอบทาเล็บสีแดง
ฉัน...ชอบอมยิ้มเวลาเจอเรื่องราวดีๆ
ฉัน...ชอบรู้ให้เยอะที่สุดเท่าที่จะมากได้
ฉัน...ชอบให้โอกาส
ฉัน...ชอบคาดหวัง
ฉัน...ชอบปลูกต้นไม้
ฉัน...ชอบอาหารที่ปรุงเสร็จใหม่ๆ
ฉัน...ชอบความคลาสสิค
ฉัน...ชอบตุ๊กตาหน้าแปลก
ฉัน...ชอบไม่ตามกระแส
ฉัน...ชอบเวลาที่มีคนคิดบวกมากๆ มันน่ารักดี
ฉัน...ชอบฟังเวลาคนอื่นพูด
ฉัน...ชอบเล่าเรื่องตลก
ฉัน...ชอบคิดในเรื่องไม่เป็นเรื่อง
ฉัน...ชอบอาการศที่ไม่เย็นหรือร้อนเกินไป
ฉัน...ชอบท้องเสีย
ฉัน...ชอบลืม
ฉัน...ชอบให้ห้องฉันมีสิ่งน่ารักๆเต็มไปหมด
ฉัน...ชอบน้ำหอมกลิ่นผลไม้
ฉัน...ชอบผู้ชายใส่สูท
ฉัน...ชอบนั่งนิ่งๆมองทะเลเงียบๆ
ฉัน...ชอบดอกหญ้าที่ขึ้นในฤดูใบไม้ผลิในเขตหนาว
ฉัน...ชอบคิดว่าตัวฉันเองไม่ต่างกับสัตว์ตัวหนึ่ง
ฉัน...ชอบดินสอ
ฉัน...ชอบให้คนกอดเบาๆแล้วบอกว่าไม่เป็นไร
ฉัน...ชอบคนพูดเพราะ
ฉัน...ชอบเครื่องประดับวิบวับ
ฉัน...ชอบเวลามีคนคืดถึงฉันแล้วซื้อของมาฝาก
ฉัน...ชอบตัดกระดาษ
ฉัน...ชอบแสงสลัวๆของเปลวเทียนในความมืด
ฉัน...ชอบดูภาพวาดที่เขาวาดด้วยความตั้งใจ
ฉัน...ชอบคนคิดแปลกๆ
ฉัน...ชอบแอบชอบ
ฉัน...ชอบค้นคว้าในสิ่งที่อยากรู้
ฉัน...ชอบเด็กที่มี EQ  ดีๆ
ฉัน...ชอบความไร้เดียงสาของสัตว์
ฉัน...ชอบตื่นขึ้นมาแล้วฝนตกเบาๆ
ฉัน...ชอบเสียงกบร้องในเช้าที่ฝนตกนั้น
ฉัน...ชอบกินผักและผลไม้
ฉัน...ชอบกินเนื้อ
ฉัน...ชอบคิดสวนทางกับคนอื่นถึงแม้ในใจลึกๆจะคิดเหมือนเขาก็เถอะ
ฉัน...ชอบทำหน้าตายเวลาเขิน
ฉัน...ชอบระริกระรี้เวลาเจอสิ่งถูกใจ
ฉัน...ชอบความน่ารัก
ฉัน...ชอบลายแพทเทิร์น
ฉัน...ชอบการออกแบบ
ฉัน...ชอบวินเทจ
ฉัน...ชอบสีสัน
ฉัน...ชอบต้นไม้ใหญ่ๆมันให้ความรู้สึกอบอุ่น
ฉัน...ชอบพับกระดาษ
ฉัน...ชอบซื้อของ
ฉัน...ชอบเวลามีคนมองหน้าฉันแล้วยิ้มเขินๆ
ฉัน...ชอบแอบมองคนที่ฉันรัก
ฉัน...ชอบกินก๋วยเตี๋ยวไม่ใส่พริก
ฉัน...ชอบหงุดหงิดเวลาไม่ได้ดั่งใจ
ฉัน...ชอบกินนม
ฉัน...ชอบกอด
ฉัน...ชอบจับมือ
ฉัน...ชอบสงสัย
ฉัน...ชอบท่องไปในวิกิพีเดีย
ฉัน...ชอบภาพถ่ายที่ใช้ฟิล์ม
ฉัน...ชอบฟังเพลงเก่า
ฉัน...ชอบคิดถึงชีวิตวัยเด็ก ที่ญาติวัยเดียวกันพาฉันผจญภัย
ฉัน...ชอบกินข้าวมันไก่
ฉัน...ชอบเลี้ยงหมา
ฉัน...ชอบกอดแม่
...
...
...

ขอบคุณเพจ : ฉันชอบของฉัน
ที่ทำให้ฉันนั่งคิดได้ว่าชอบอะไร และลืมไปแล้วว่าชอบอะไร

เห่อเตาอบ

หลังจากที่ถอยเตาอบมา
ตั้งใจจะมาอบมาการงแสนหวานสักหน่อย
แต่อบแต่อาหารทั้งนั้นเลย -..-

เป็นไก่อบปราปิก้า กับ ผักอบตามฤดูใส่น้ำมันมะกอก ได้ฟิลลิ่งเม็กซิกันมากๆ

หมูอบเกลือ แกล้มกับเห็ดอบ จิ้มแจ่ว รสชาติเด็ดมร๊วกกกก

ปกติแล้วฉันเป็นคนชอบเข้าครัว 

เวลาไปบ้านใครที่ๆไปเสนอหน้าที่สุดคือในห้องครัว

ชอบไปครูพักลักจำสูตรประจำบ้านของบ้านนั้นๆเสมอ

ยิ่งถ้าบ้านไหนมีคุณแม่ทำอาหารให้ทาน

ฉันจะเข้าไปขโมยสูตรอาหารมาให้ได้

โบราณเค้าว่า

อาหารที่อร่อยและมีคุณค่าทางโภชนาการที่สุด

คืออาหารที่คุณแม่ทำนี่แหล่ะ

...

...

และฉันก็เห็นด้วยอย่างยิ่ง

....

....

 เมื่อตอนปีใหม่ฉันกลับบ้านไปหาครอบครัว

แม่ฉันทำอาหารให้ฉันกินทุกมื้อ เหมือนกลัวว่าฉันจะอด

ฉันกินจนลืมอิ่ม ฉันกินจนอ้วน
ฉันว่า อาหารที่ไหนที่เค้าว่าอร่อย ว่าแพง ว่าดี
ก็ไม่ถูกปากเท่าที่แม่ทำให้กินหรอก

อาหารที่เปี่ยมด้วยความรัก ความเอาใจใส่

อร่อยที่สุดในโลกอยู่แล้ววววว

จริงมะ

^_____^