โอ้ใจเอ๋ย

เพราะความรักไม่เคยอยู่บนของความมีเหตุมีผล
เราเลยไม่สามารถคาดเดาความรู้สึกของใครด้วยเหตุผล


ฉันนั่งมองหญิงสาวยื่นดอกไม้ดอกหนึ่งให้แก่ชายหนุ่ม

" ฉันปลูกเองเลยนะ " หญิงสาวกล่าว
" ขอบคุณฮะ "        ชายหนุ่มตอบแต่ไม่เอื้อมมือมาหยิบดอกไม้นั้น


หญิงสาวยิ้มนั่งนิ่งยื่นดอกไม้ ชายหนุ่มยิ้มตอบพลางจิบกาแฟ
ทั้งสองตกอยู่ในความเงียบงัน
ไม่มีใครพูดอะไรกัน

................................

หญิงสาวถอนหายใจเสียงดัง ชายหนุ่มมองหน้า

" คุณเป็นอะไร " เขาถาม
" ฉันอึดอัด "  เธอตอบ

" ฉันไม่ชอบความเงียบแบบนี้  ฉันไม่ชอบที่คุณทำเป็นไม่รู้ว่าฉันชอบคุณ ฉันเบื่อที่จะต้องเรียกร้องความสนใจจากคุณ ฉันเกลียดตัวเองที่งี่เง่าโดยเฉพาะเรื่องของคุณ "  สารพัดความรู้สึกทางลบพรั่งพรูออกมาจากปากของหญิงสาว  

" ผมแค่ไม่รู้ว่าคุณชอบผม " เขาตอบ

และไม่มีใครพูดอะไรอีก  ความเงียบสงัดก็เข้ามาปกคลุมบรรยากาศ มันช่างน่าอึดอัด สักพักนึงทั้งสองคนก็เดินออกจากร้านไป

.................................

ฉันมองตามเงียบๆพลางฉุกคิดได้ว่า

" บางครั้งความเงียบมันช่างน่ารำคาญเสียจริงๆ "

ความเชื่อไม่อาจเปลี่ยนแปลงความจริง

The Wailing

The Wailing (2016)

หนังว่าด้วยสัญชาตญาณ ความเชื่อ  ศรัทธา ผี และปิศาจ

เปิดเรื่องมาด้วยหมู่บ้าน Gokseong  มีเหตุฆาตรกรรมในหลายๆครอบครัวโดยคนที่อาศัยในบ้านเดียวกัน โดยฆาตรกรนั้นจะมีภาวะกึ่งๆซอมบี้ กึ่งๆผีดิบ  (แต่โดนกัดแล้วไม่ติดเชื้อนะ) ตำรวจได้ทำการปิดทุกเคสว่า เป็นเพราะเห็ดพิษ ทำให้คนกินเข้าไปแล้วคลุ้มคลั่ง วิกลจริต

พระเอก (จงกู) เป็นตำรวจประจำโรงพักเล็กๆในหมู่บ้านนี้ได้ยินเสียงล่ำลือมาว่า เหตุการณ์ที่เกิดชึ้นทั้งหมด เกิดขึ้นตั้งแต่มีชายแก่ชาวญี่ปุ่นย้ายมาอยู่ในป่าท้ายหมู่บ้าน บ้างก็ว่า เคยเห็นชายแก่ใส่ผ้าเตี่ยวกินศพกวางดิบๆ บ้างก็ว่าชายแก่ข่มชืนหญิงสาว  บ้างก็ว่าชายแก่เป็นปิศาจตาสีแดง

ทีแรกก็ไม่เชื่อ แต่พอฟังบ่อย ฝันเห็นบ่อยๆเข้าเลยเริ่มกลัว

โดยในระหว่างนั้นจงกูก็ได้พบกับหญิงสาวชุดขาวที่อ้างว่าเห็นเหตุฆาตกรรมครั้งล่าสุดและบอกเขาว่าชายแก่ชาวญี่ปุ่นคนนั้นคือผีที่ดูดเลือดและฆ่าคน หญิงสาวเตือนจงกูให้ระวังตัวเพราะถ้าเขาเห็นชายแก่นี้บ่อยๆแสงว่าเขากำลังถูกชายแก่คนนี้ติดตาม 

ประกอบกับโฮยจิน ลูกสาวคนเดียวของเขาล้มป่วยมีอาการแปลกๆและปักใจว่าลูกสาวสุดที่รักถูกผีเข้าแน่ๆ เพราะความรักลูกเลยต้องสืบหาความจริง  และทำทุกวิถีทางเพื่อปกป้องลูกและครอบครัวสุดที่รัก

เล่าแค่นี้เดี๋ยวไม่ลุ้น
..............................................................................................................................

ความรู้สึกของเรา

เราว่าหนังเรื่องนี้ดีนะ ดีตรงที่มนุษย์ในเรื่องเป็นมนุษย์ธรรมดาทั่วไปจริงๆ ไม่ได้มีอภินิหาริย์อะไรที่จะไปสู้กับปิศาจได้ นอกจากใจล้วนๆ+ความรักที่มีให้กับลูกเท่านั้น

เป็นหนังผีที่ไม่มีผีตุ้งแช่ ไม่มีชาวด์อะไรให้สะดุ้ง แต่ความน่ากลัวอยู่ที่บรรยากาศ และอินกับความพยายามของพระเอกที่จะช่วยลูกให้ได้

เวลาดูก็พยายามอย่าไปมีเหตุผลจับผิดอะไรมากนะ ปล่อยไปตามสัญชาตญาณของเรานี่แหล่ะ หนังค่อนข้างเก็บดีเทลได้ดี ถ้าสังเกตหนังก็บอกใบ้อยู่เนืองๆ

ดีนะ อยากให้ดู

อย่าไปอ่านสปอยล์ก่อนดูเหมือนเรานะ เดี๋ยวจะเซ็งเหมือนเรา / เราเตือนคุณแล้ว

................................................................................................................................

คำชื่นชม

หนังแสดงทุกคนในเรื่องแสดงดีมากกกกกกกกกกก โดยเฉพาะน้องลูกสาวที่แสดงให้เราเชื่อว่าถูกผีเข้าสิงจริงๆ การเล่นกับร่างกายตัวเองได้ขนาดนี้ในวัยเท่านี้ เราโอเคมาก

คุณพ่อที่เป็นพระเอกนั้นเล่นดีอยู่แล้ว เชื่อในความรักที่ของพ่อที่มีต่อลูกสาวเลยจริงๆ

ลุงปิศาจ ตอนที่ลุงตกหน้าผานี่ ทำเอาน่าเห็นใจเชียวแหล่ะ

น้องนักบวช  สงสารรรรรรร

คอสตูมดี

ฉากดี

เทคนิคการแต่งหน้าดี

ตัวประกอบทุกคนดี

คือดีไปหมด ไม่มีอะไรให้ขัดหูขัดตาเลยแม้แต่น้อย นอกจากยัยชุดขาวที่หน้าตาดีเกินไป

อิกนิด

ถ้ามีความรู้เกี่ยวกับไบเบิ้ลสักนิด จะเข้าใจเรื่องนี้ได้ไม่ยากเพราะในหนังได้ใส่เกร็ดเล็กน้อยๆขอไบเบิ้ลลงไปพอสมควร  แต่ถ้าไม่มีเลย ก็ดูได้ไม่เป็นอุปสรรคแต่ประการใด

..................................................................................................................................