ไม่มีเตียงให้นอน
ไม่มีแมวให้กอด
อยู่ท่ามกลางคนมากมาย แต่ไม่มีใครสักคนพูดภาษาเดียวกันกับเรา เลยนั่งฟัง อือ ออ ไปเรื่อยๆ พยายามมากสุดได้แต่ยิ้มเพื่อรักษาบรรยากาศ
แต่งตัวสวย ออกไปนั่งฟังเพลง เปิดเบียร์ มีเรื่องดีๆผุดขึ้นมาในหัว เผลอยิ้ม อยากเล่าให้ใครสักคนฟัง แต่ไม่มีใครอยู่ตรงนั้น
ทำงาน เจอปัญหา หาทางแก้ปัญหาจนได้ด้วยตัวเอง นั่งภูมิใจ ถ้ามีใครรับรู้แล้วชมสักหน่อยคงรู้สึกดี
แมวหายออกจากบ้าน เดินวนหาจนเหนื่อย เสียงแหบพล่า เดินวนหาจนดึกดื่น ทางเปลี่ยว มีเพื่อนร่วมทางคงใจชื้นสักหน่อย
แสร้งทำเป็นเก่ง เด็ดขาด ไม่เอ่ยเอื้อนขอความช่วยเหลือจากใคร ....เหนื่อยแทบขาดใจ
แมวตัวเล็กที่ชอบนอนกอดได้จากไป ตัวส้มที่อยู่ชอบเคลียชิดใกล้แต่ไม่ยอมให้กอด รู้สึกเศร้าดึงเขามากอด โดนสะบัดทิ้งแบบไม่ใยดี
รักตัวเองมาโดยตลอด อะไรไม่ดีตัดทิ้ง แต่กลับปล่อยให้ใครวิ่งวนในหัวมานานหลายปี แบบฟรีๆ น่าเศร้าที่เขาไม่เคยทำดีด้วยแม้สักครั้ง
พยายามใช้ชีวิตให้ง่าย แต่ไม่เคยง่ายจริงๆสักที
อยู่ท่ามกลางคนมากมาย แต่ไม่มีใครสักคนพูดภาษาเดียวกันกับเรา เลยนั่งฟัง อือ ออ ไปเรื่อยๆ พยายามมากสุดได้แต่ยิ้มเพื่อรักษาบรรยากาศ
แต่งตัวสวย ออกไปนั่งฟังเพลง เปิดเบียร์ มีเรื่องดีๆผุดขึ้นมาในหัว เผลอยิ้ม อยากเล่าให้ใครสักคนฟัง แต่ไม่มีใครอยู่ตรงนั้น
ทำงาน เจอปัญหา หาทางแก้ปัญหาจนได้ด้วยตัวเอง นั่งภูมิใจ ถ้ามีใครรับรู้แล้วชมสักหน่อยคงรู้สึกดี
แมวหายออกจากบ้าน เดินวนหาจนเหนื่อย เสียงแหบพล่า เดินวนหาจนดึกดื่น ทางเปลี่ยว มีเพื่อนร่วมทางคงใจชื้นสักหน่อย
แสร้งทำเป็นเก่ง เด็ดขาด ไม่เอ่ยเอื้อนขอความช่วยเหลือจากใคร ....เหนื่อยแทบขาดใจ
แมวตัวเล็กที่ชอบนอนกอดได้จากไป ตัวส้มที่อยู่ชอบเคลียชิดใกล้แต่ไม่ยอมให้กอด รู้สึกเศร้าดึงเขามากอด โดนสะบัดทิ้งแบบไม่ใยดี
รักตัวเองมาโดยตลอด อะไรไม่ดีตัดทิ้ง แต่กลับปล่อยให้ใครวิ่งวนในหัวมานานหลายปี แบบฟรีๆ น่าเศร้าที่เขาไม่เคยทำดีด้วยแม้สักครั้ง
พยายามใช้ชีวิตให้ง่าย แต่ไม่เคยง่ายจริงๆสักที
ว่าจะเลิกเขียนบล็อกแนวความรู้สึกลบๆ แต่ก็ยังเผลอกลับมาเขียนอยู่ดี ดี เอาไว้ให้ตัวเองอ่านตอนเข้มแข็งกว่านี้ ว่าอย่างน้อยเคยมีโหมดอ่อนแอ
No comments:
Post a Comment