ดั่งฝันไป

เป็นสามเดือนที่ได้ใช้ชีวิตดั่งเช่นที่เคยฝันมาตลอด

กิจวัตรประจำวันตื่นเท่าที่ร่างกายปลุกตัวเองตื่นเมื่อได้พักผ่อนเพียงพอ  ทานอาหารเช้าที่ไม่เคยมีเวลาได้แตะ เสร็จแล้วมานั่งวาดรูป อ่านหนังสือ ออกแบบ เบื่อหน่อยก็เอนหลังเล่นเกม ทานอาหารกลางวัน ออกกำลังกาย วันไหนเบื่อก็ออกไปเจอเพื่อน  คิดถึงคนที่บ้านก็กลับบ้าน กลับไปอยู่จนหนำใจให้หายคิดถึงก็กลับมา ทำความสะอาดบ้าน ตกแต่งสวน ปลูกผัก จัดการธุระที่เคยแต่ผลัดวันประกันพรุ่ง อืม...ทำทุกอย่างที่เคยฝันกลางวันตอนที่งานท่วมหัว ไม่มีแม่แต่เวลาหายใจนึกฝัน 

มันก็มีความสุขดีนะ 

แต่จริงอย่างที่เขาบอกว่าโลกหมุนได้ด้วยเงิน เมื่อนั้นแหล่ะถึงได้มีสติฉุดตัวเองตื่น ต้องดิ้นรนหาเลี้ยงชีพสักที เมื่อกองบิลมาอยู่ตรงหน้า แง... อยากโดนเลี้ยงแล้วอะ หนูสัญญาว่าจะเป็นเด็กดี 

สุดท้ายแล้วได้เจอช่างเย็บผ้าซักที ตอนนี้ใจเลยฟู นั่งยิ้มนอนยิ้มแม้แต่ฝันก็ยังยิ้ม อีกไม่นาน นิทรา คงได้ออกจำหน่ายและขายดิบขายดี ก็แปลกดี ทั้งๆที่ใจชอบออกแบบแฟชั่นมาโดยตลอดแต่กลับวิ่งหนีมาตลอดยี่สิบปี พอโตถึงขึ้นกล้าเผชิญหน้า  ไม่น่าปล่อยให้ใครมามีอิทธิพลต่อความฝันเลยจริงๆ

ช่วงนี้กำลังเขียนวรรณกรรมเข้าประกวด ไม่แน่ใจว่าเขียนดีไหมขอให้เขียนจบก็ภูมิใจในตัวเองแล้ว 

เห็นสัญญาณจากเขา ไม่แน่ใจว่าเขาส่งมาหรือเราคิดไปเอง

Facebook Notes #4 เสพติด "รัก"

 " หนูรู้นะพี่ ว่าที่หนูทำมันผิดแต่หนูเลิกไม่ได้จริงๆ หนูรักเค้าและเค้าก็รักหนู แค่หนูเจอเค้าช้าไปเท่านั้นเอง "   น้องสาวแสนดีพูดขึ้นมาด้วยสีหน้าแสนเศร้า หญิงสาวเข้าใจดีว่าการมีความรักมันเป็นอย่างไร ความเอ็นดูที่มีให้ ทำให้หญิงสาวพูดอะไรไม่ได้นอกจากฟังอย่างเข้าใจ ..  

" หนูต้องการความรักนะพี่ หนูต้องการคนดูแล คอยห่วงใย หนูไม่เคยได้รับสิ่งเหล่านี้จากครอบครัวหนูเลย... " 

" หนูรู้ว่ามันผิด และหนูก็เห็นใจผู้หญิงคนนั้น แต่ถ้าหนูต้องเลิกกับเค้า หนูขอเป็นคนเลวดีกว่า ..." 

 " หนูผิดด้วยหรือพี่ ที่หนูต้องการความรักจากใครสักคน ..."    

หญิงสาวถอนหายใจ มองใบหน้าที่เต็มไปด้วยน้ำตา ดวงตาที่เต็มไปด้วยความสับสนอย่างเห็นใจ  

นั่นสินะ ... คนเรามันจะผิดมากขนาดไหนเชียวกับการต้องการแค่ความรักจากใครสักคน.. . ความรักมันเหมือนขนมหวาน ที่หลอกล่อให้เราหลงใหลโดยปราศจากความยับยั้งชั่งใจจมดิ่งอยู่กับความสุขที่ลวงตา ถ้าทานให้เป็น ก็จะอร่อยได้แบบถูกหลักอนามัย แต่ถ้าหลงใหลเสพติด ก็จะเกิดพิษแบบไม่ตั้งใจและยากที่จะถอนตัว ความทุกข์บนความสุขมันจะจีรังแค่ไหน . 

หญิงสาวเอามือลูบหัวเด็กสาวอย่างเข้าใจ  ทำได้เพียงเท่านี้... 

... 

...

 ...   

และได้แต่หวังไว้ว่าสักวัน เด็กสาวจะทานขนมหวานได้อย่างถูกต้องสักที    

-ผู้หญิงเล็บแดง- 

ธ.ค. 12, 2012 10:40:34pm

Facebook Notes #2 ครุ่นคิด

เป็นระยะเวลาหนึ่งที่หญิงสาวครุ่นคิด....เรื่องเดิมซ้ำๆ คิดซ้ำไปซ้ำมาแต่ยังคงลังเลในคำตอบ      

เพราะความจริงที่มีอยู่มันก็ดี  การเปลี่ยนแปลงอะไรที่ไม่มั่นใจในสิ่งที่จะได้รับย่อมสั่นคลอนความเชื่อมั่น แต่การโหยหาความฝัน มันทำให้ขาดแรงจูงใจในการสร้างสรรค์ หญิงสาวถอนหายใจ...พลางเขี่ยบุหรี่เบาๆ     

เพราะการใช้วัฏจักรชีวิตเหมือนอย่างคนอื่นเค้า  หล่อนจึงลืมไปเลยว่าวัฏจักรของตัวเองนั้นเคยเป็นอย่างไร     

 .........     

บางทีหญิงสาวมีคำตอบในใจแต่ยังไม่ถึงเวลาในการเลือกเท่านั้นเอง อดทนอีกนิดเถอะนะ  สักวันชีวิตคงหมุนไปตามทางของมัน แล้ววันนั้นหญิงสาวจะสบาย ปล่อยวางจากการเดินตามใคร แล้วหายใจได้ทั่วท้องสักที   

ผู้หญิงเล็บแดง 

ม.ค. 18, 2013 1:23:12am

Facebook notes #1 ฉันชอบของฉัน

 ฉัน...ชอบฟังเพลง 

ฉัน...ชอบขนมที่ไม่หวานเลี่ยน 

ฉัน...ชอบดอกไม้ 

ฉัน...ชอบสีส้ม 

ฉัน...ชอบดื่มชา 

ฉัน...ชอบนอนอาบแดดอ่อนๆในวันที่อากาศเย็น 

ฉัน...ชอบอ่านหนังสือ 

ฉัน...ชอบฟังเสียงฝนตกที่ดังกระทบสิ่งรอบข้าง 

ฉัน...ชอบน้องหมา 

ฉัน...ชอบวาดรูป 

ฉัน...ชอบอ่านหนังสือ 

ฉัน...ชอบโปสการ์ดที่เขียนด้วยลายมือและข้อความที่มาจากใจ 

ฉัน...ชอบนอนกลิ้งเกลือกบนผ้าปูที่นอนหอมๆ 

ฉัน...ชอบฝันกลางวัน 

ฉัน...ชอบทำอาหาร 

ฉัน...ชอบงานทำมือ 

ฉัน...ชอบแต่งตัว 

ฉัน...ชอบทาเล็บสีแดง 

ฉัน...ชอบอมยิ้มเวลาเจอเรื่องราวดีๆ 

ฉัน...ชอบรู้ให้เยอะที่สุดเท่าที่จะมากได้ 

ฉัน...ชอบให้โอกาส 

ฉัน...ชอบคาดหวัง 

ฉัน...ชอบปลูกต้นไม้ 

ฉัน...ชอบอาหารที่ปรุงเสร็จใหม่ๆ 

ฉัน...ชอบความคลาสสิค 

ฉัน...ชอบตุ๊กตาหน้าแปลก 

ฉัน...ชอบไม่ตามกระแส 

ฉัน...ชอบเวลาที่มีคนคิดบวกมากๆ มันน่ารักดี 

ฉัน...ชอบฟังเวลาคนอื่นพูด 

ฉัน...ชอบเล่าเรื่องตลก

 ฉัน...ชอบคิดในเรื่องไม่เป็นเรื่อง 

ฉัน...ชอบอากาศที่ไม่เย็นหรือร้อนเกินไป 

ฉัน...ชอบท้องเสีย 

ฉัน...ชอบลืม 

ฉัน...ชอบให้ห้องฉันมีสิ่งน่ารักๆเต็มไปหมด 

ฉัน...ชอบน้ำหอมกลิ่นผลไม้ 

ฉัน...ชอบผู้ชายใส่เสื้อยืดสีขาวคอกลม 

ฉัน...ชอบนั่งนิ่งๆมองทะเลเงียบๆ 

ฉัน...ชอบดอกหญ้าที่ขึ้นในฤดูใบไม้ผลิในเขตหนาว 

ฉัน...ชอบคิดว่าตัวฉันเองไม่ต่างกับสัตว์ตัวหนึ่ง 

ฉัน...ชอบดินสอ 

ฉัน...ชอบให้คนกอดเบาๆแล้วบอกว่าไม่เป็นไร 

ฉัน...ชอบคนพูดเพราะ

ฉัน...ชอบเครื่องประดับวิบวับ 

ฉัน...ชอบเวลามีคนคิดถึงฉันแล้วซื้อของมาฝาก 

ฉัน...ชอบตัดกระดาษ 

ฉัน...ชอบแสงสลัวๆของเปลวเทียนในความมืด 

ฉัน...ชอบดูภาพวาดที่เขาวาดด้วยความตั้งใจ 

ฉัน...ชอบคนคิดแปลกๆ 

ฉัน...ชอบแอบชอบ แอบแบบไม่ให้เขารู้ตัว

ฉัน...ชอบค้นคว้าในสิ่งที่อยากรู้ 

ฉัน...ชอบเด็กที่มี EQ  ดีๆ 

ฉัน...ชอบความไร้เดียงสาของสัตว์ 

ฉัน...ชอบตื่นขึ้นมาแล้วฝนตกเบาๆ 

ฉัน...ชอบเสียงกบร้องในเช้าที่ฝนตกนั้น 

ฉัน...ชอบกินผักและผลไม้ 

ฉัน...ชอบกินเนื้อ 

ฉัน...ชอบคิดสวนทางกับคนอื่นถึงแม้ในใจลึกๆจะคิดเหมือนเขาก็เถอะ 

ฉัน...ชอบทำหน้าตายเวลาเขิน 

ฉัน...ชอบระริกระรี้เวลาเจอสิ่งถูกใจ 

ฉัน...ชอบความน่ารัก 

ฉัน...ชอบลายแพทเทิร์น 

ฉัน...ชอบการออกแบบ 

ฉัน...ชอบวินเทจ 

ฉัน...ชอบสีสัน 

ฉัน...ชอบต้นไม้ใหญ่ๆมันให้ความรู้สึกอบอุ่น 

ฉัน...ชอบพับกระดาษ 

ฉัน...ชอบซื้อของ 

ฉัน...ชอบเวลามีคนมองหน้าฉันแล้วยิ้มเขินๆ 

ฉัน...ชอบผู้ชายยิ้มกว้าง

ฉัน...ชอบแอบมองคนที่ฉันรัก 

ฉัน...ชอบกินก๋วยเตี๋ยวไม่ใส่พริก 

ฉัน...ชอบหงุดหงิดเวลาไม่ได้ดั่งใจ 

ฉัน...ชอบกินนม 

ฉัน...ชอบกอด 

ฉัน...ชอบจับมือ 

ฉัน...ชอบสงสัย 

ฉัน...ชอบท่องไปในวิกิพีเดีย

 ฉัน...ชอบภาพถ่ายที่ใช้ฟิล์ม 

ฉัน...ชอบฟังเพลงเก่า 

ฉัน...ชอบคิดถึงชีวิตวัยเด็ก ที่ญาติวัยเดียวกันพาฉันผจญภัย 

ฉัน...ชอบกินข้าวมันไก่ 

ฉัน...ชอบเลี้ยงหมา 

ฉัน...ชอบกอดแม่ 

ฉัน...ชอบเรื่องที่พ่อฉันเล่า 

ฉัน...ชอบคุยกับน้อง 

ฉัน...ชอบแกล้งให้เด็กร้องไห้ ... ... ... 

ขอบคุณเพจ : ฉันชอบของฉัน ที่ทำให้ฉันนั่งคิดได้ว่าชอบอะไร และลืมไปแล้วว่าชอบอะไร

........................

ก.พ. 10, 2013 11:35:09pm

กลางฤดูฝน

 เดือนกันยายน

อากาศร้อนอบอ้าว ทั้งร้อนทั้งชื้น แฉะจากเหงื่อที่ไหลไม่ขาดสาย ทำให้เก้าอี้ทำงานที่ทำจากหนังเหนียวเหนอะหนะ จนต้องลุกไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดถึงมานั่งทำงานได้

แอร์เครื่องเก่าที่เปิดจนเย็นสุดก็เย็นเหมือนแค่ลมหน้าหนาวในเมืองเขตร้อน  มีตัวช่วยเป็นพัดลมอีกตัวก็ไม่อาจลดอุณหภูมิที่เกิดขึ้นได้ ต้องรอให้ฝนตกเท่านั้น อุณหภูมิจึงลดลงมาทำให้สบายตัวหน่อย 

ก่อนหน้านี้ตอนยังเด็ก ฉันชอบฤดูฝน ชอบเสียงฝนกระทบหลังคา กลิ่นดินเปียกฟุ้งขึ้นจมูก เสียงกบร้องระงม สร้างบรรยากาศฝนการอ่านหนังสือได้อย่างดี  รู้สึกใจชื้นที่ไม่ต้องออกจากบ้านไปทำธุระ การนอนกลิ้งไปมาบนเตียงที่บ้านคือที่สุดแล้ว จนโตมาพร้อมความรับผิดชอบที่มากขึ้น ความรู้สึกจากที่เคยชอบเปลี่ยนไป เป็นความไม่สบายใจ การคาดเดาอะไรไม่ได้ ได้แต่ฝากความหวังไว้กับลมกับฟ้าทำให้ฉันวิตกกังวล กลัวธุระไม่เสร็จ เกรงไปไม่ทันนัด ครั้นเลิกนัดอยู่บ้านแล้วฝนไม่ตกก็ทำให้รู้สึกเสียดายโอกาสและเวลา  ฉันกลายเป็นคนเครียดและโทษฟ้าฝนไม่รู้ตัว 

อีกไม่นานจะเข้าฤดูหนาว ฤดูหนาวในเมืองเขตร้อนฉันชอบที่สุด อากาศเย็นสบายเหมือนฤดูใบไม้ผลิในเมืองหนาว อุณหภูมิที่ต่ำลงทำให้ใจเราเย็นตาม อะไรๆที่คาดเดาได้จะทำให้ฉันดีขึ้น  เป็นฤดูที่ฉันมีความสุข 

ก็ได้แต่หวังว่าฤดูหนาวนี้ จะทำให้ฉันมีความสุขจริงๆเสียที 

  

Mood #1

เธอเปิดเพลงรักให้คนอื่น

ฉันนั่งฟังเพลงนั้น