สวนน้อยคอยรัก

ช่วงนี้เริ่มผ่อนคลายได้แล้วค่ะ เริ่มมีเวลา เริ่มใจเย็น เลยมีเวลามาเอาใจใส่เรื่องอื่นบ้างที่ไม่ใช่แต่เรื่องตัวเอง

วันนี้มาอวดสวนหน้าบ้านค่ะ อวดทั้งที่รกๆนี่แหล่ะค่ะ พื้นที่ขนาดเล็กประมาณ 2 x 3 เมตร ซึ่งช่วงแรกปูตั้งใจจะปลูกดอกไม้ต่างๆ แต่ดอกไม้เอาใจยากเลยได้หันมาปลูกผัก ไม้ใบ ไม้ประดับแทน

ชอบมากหญ้าหนวดแมวเนี่ย ใครเห็นก็ขำว่าปลูกหญ้าทำไม ก็ดอกมันน่ารักนี่นา ฟิลลิ่งป่าๆหน่อย

ช่วงนี้ปูเริ่มหันมาปลูกผักกินเองค่ะ  อาศัยทำปุ๋ยจากขยะสดในครัว มาหมักกับหัวเชื้อน้ำตาล  ใส่ปุ๋ยคอก ดินที่เสื่อมสภาพหน่อย รดน้ำให้ชุ่ม หมักทิ้งไว้ 2 สัปดาห์ ถึง เดือนนึง เราก็จะได้ปุ๋ยหมักค่ะ เอามาผสมกับดินปลูกหรือเอาไปใส่ตามโคนต้นไม้ก็งามงด


ต้นแรกคือผักบุ้งค่ะ เป็นผักที่ปลูกง่ายมาก แต่ดินต้องชุ่ม น้ำต้องแฉะหน่อยค่ะ เพราะเขาชอบน้ำ ปูใช้ขุยมะพร้าวผสมดินด้วยอัตรา 1 / 3 ค่ะ คือขุยมะพร้าว 1 ส่วน ดินผสม 3 ส่วนเพื่อที่รากเขาจะได้ชอนไชง่ายๆ น้ำรดวันละครั้งตอนเช้า ค่ะ  อัตราก่อนโตนี่แทบจะทุกเม็ดเลย 

ปลูกผักบุ้งใส่กะละมัง

ผักกวางตุ้งดอก อันนี้คือแบบตั้งใจปลูกมากค่ะ อยากได้มากๆ เพราะดูในคลิปคุณซอ สะใภ้คอเรีย มีอีพีหนึ่งที่คุณซอไปเก็บผักกับแม่สามี แล้วผ่านต้นกวางตุ้งดอก ที่ต้นใหญ่มาก เหมือนไม้พุ่ม แล้วออกดอกดกมากกกกกกก สวย  เหมือนต้นไม้เลย ปูชอบ เลยกะทดลองปลูกดูค่ะ อยากได้ต้นโตแบบนั้น  

ต้นเอียงมาทางนึงเพราะโดนน้ำที่รดกระถางข้างๆค่ะ แต่โตได้ขนาดนี้ปูก็ใจชื้น

ต้นไชยา ได้ยินสรรพคุณเรื่องสารอาหารที่เป็นชุปเปอร์ฟู้ดมานาน ได้กิ่งมาจากเพื่อนบ้านใจดี 2 กิ่ง เอามาปักลงดิน รดน้ำบ้าง ตัดตกแต่งกิ่งบ้างตามอารมณ์ ที่เหลือปล่อยให้เทวดาดูแล ดูแลดีเชียวค่ะ ต้นโต สวยงาม แตกยอดทานไม่ทันเลย ปกติเอามาผัดใส่ไข่ ใส่กุ้งแห้ง หรือเอามาทำซุปมิโสะค่ะ อร่อยดี ใบมันๆคล้ายคะน้า

 กระเพราแดง ผักที่มีอยู่ทุกบ้าน ออกดอกดกมาก มองผิวเผินคล้ายลาเวนเดอร์  ปูก็แปลกนะคะ เป็นคนไม่ชอบทานกระเพรา แต่ต้องมีต้นกระเพราสักต้นไว้ในบ้านให้สบายใจ จริงๆปลูก โหระพา ใบแมงลักด้วยค่ะ แต่ไม่รอด กระเพรานี้ทนมือปูสุดแล้ว  ต้นนี้ปูไว้หน้าบ้านค่ะ แอบเอาความเชื่อของชาวฮินดูมาใช้ เรื่องการขจัดสิ่งไม่ดีไม่ให้เข้าบ้าน สายมูนิดนึง 

ให้เกียรติผู้พิทักษ์โดยการใส่กระถางแสนสวย ตั้งหน้าบ้าน  ตัดดอกออกทุกวัน พี่ก็ขยันออกดอกตลอด

มะลิ  ชอบมากค่ะ มะลิเนี่ย แต่ไม่ค่อยออกดอกให้ปูสักเท่าไหร่ คงเอาใจไม่ถูกใจเขา นานๆถึงออกดอกสักที  แต่ดอกโตนะคะ กลิ่นหอม ความฝันที่จะเด็ดมะลิปักแจกันวางข้างเตียงก็เป็นอันพับเก็บไป เพราะพี่ออกดอกปีละ 3 ดอกให้ดมเท่านั้นเอง 

ดอกโต หนานะคะ กลิ่นหอมมาก บางทีได้กลิ่นถึงรู้ว่าออกดอกแล้ว

เสน่ห์จัน  ต้นนี้มีทักษะการเอาชีวิตรอดสูงมากค่ะ ตอนแรกปูปลูกในกระถาง ใกล้ตายแหล่มิตายแล่ คือเหลือแต่หักับยอดเหี่ยวๆเท่าปลายนิ้วก้อย จะทิ้งก็สงสาร (เป็นคนไม่กล้าทิ้งสิ่งมีชีวิตค่ะ รู้สึกสงสาร เลยเก็บทุกชนิดในบ้านจนรกไปหมด) เลยเอาเจ้าหัวเหี่ยวฝังดินแถวนั้น ประกอบกับเข้าหน้าฝนพอดี ช่วงเวลา 4 เดือนน้องโตไวมาก ออกใบดกงดงาม สวยสมชื่อเสน่ห์จัน จริงๆ

เด็กน้อยผู้รอดชีวิต ใบโต ดก สวย เชียวค่ะ 

และสุดท้าย ต้นแมว  ชอบมากกกก กับการมานอนกินลมชมวิวข้างนอกบ้าน แม้ว่าจะร้อนแค่ไหนก็ตาม จับจองคนละกระถาง ซุกตัวลงขด มองนกที่บินไปมาพลางจินตนาการว่าเป็นนักล่าผู้ยิ่งใหญ่ 

แววตาของนางเสือสาว ที่มองคุณเป็นแค่กระต่ายป่าเนื้อนุ่ม

  

ถ่ายเอลิซาเบธไม่ค่อยชัดเลยค่ะ เพราะพี่เค้าไม่นิ่ง หลุกหลิกตลอด  หน้าตาน่าเขกหัวมาก

เมื่อวันก่อน คุณพี่ตัวดีแอบหนีออกจากบ้านไปเที่ยว จนดึกก็ไม่ยอมกลับ เรียกจนถอดใจ เดินหาจนท้อ ปูเลยปิดบ้านขึ้นนอน พอราวๆเที่ยงคืนเลยเดินมาเปิดบ้านกะเรียกเป็นครั้งสุดท้าย เจอคุณพี่นั่งหน้าบ้าน  รีบวื่งมาคลอเคลีย ทิ้งตัวยอมรับผิดแล้วรีบวิ่งไปทานข้าว คงหิวแหล่ะไม่งั้นคงไม่กลับมาหรอก แต่อย่างน้อยๆก็วางใจได้ว่าเขาโตพอที่จะกลับบ้านถูกแล้ว 

ดุไปนิดนึง ก็เหมือนเค้าจะรู้สึกผิดนะคะ เพราะวันต่อมาก็ไม่ออกนอกบ้านอีก แถมเรียกชื่อก็รีบวิ่งทะล่าหน้าบานมาประจบอีก ดูซิ จะสำนึกได้กี่วัน 


ไม่ว่าการปลูกผัก ปลูกต้นไม้ หรือเลี้ยงสัตว์ สิ่งที่เรามีอย่างมากและห้ามละเลยเด็ดขาดคือเรื่องความใส่ใจค่ะ เรียนรู้กันไป เอาใจกันไป เพราะสุดท้ายคนที่สุขใจก็คือเราเอง