Sunday, September 18, 2016

ว่างเปล่าเกินไป

บางครั้งมีความรู้สึกอยากเขียนอะไรบางอย่าง

- แต่ไม่รู้ว่าอยากเขียนอะไร -

เลยปล่อยให้ความอยากเกาะติดในความรู้สึก
และเฝ้ารอจังหวะที่เหมาะสมเพื่อปลดปล่อย...

.............................................................................................

พิมพ์ค้างไว้มา 2 ชั่วโมง เผื่อจะรู้ใจตัวเองว่าอยากเล่าอะไร
สุดท้ายก็ว่างเปล่าอยู่ดี

ระบายไว้ในวันที่ว่าง วันที่มีสิ่งอยากทำอยู่เต็มไปหมด
แต่ก็ไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหนดี...

.............................................................................................

ความคิดฉันช่างอัศจรรย์ในการไม่รู้ใจตัวเอง


ปูชิ

Friday, September 16, 2016

แฟนเดย์


นื่องจากต่อมโรแมนติคฝ่อเพราะไม่ได้ใช้งานมาพักใหญ่ๆ การเข้าไปดูหนังโรแมนติคกลับกลายเป็นการจับผิด และมองในอีกด้านมุมนึง....

-- มันเป็นเรื่องร้ายๆ ของคนร้ายๆ มารวมกันเต็มไปหมด --





หนังว่าด้วยเรื่องราวการแอบรักสาวของหนุ่มไร้ตัวตนของบริษัทแห่งนึง ได้มีโอกาสได้ไปเที่ยวด้วยกันที่ญี่ปุ่น และเกิดเหตุการณ์ที่ทำให้นางเอกสาวความจำเสื่อมชั่วคราว พ่อพระเอกผู้แสนซื่อเลยใช้โอกาสนี้สวมบทเป็นแฟนขึ้นมา แต่เมื่อนางเอกความจำฟื้นคืนมา ก็จะลืมช่วงเวลาที่อยู่กับพระเอกไปจนหมด ....

-มันเป็นความโรแมนซ์ที่แสนเจ็บปวด-

เพื่อนเราไปดูก็อินมาก เพื่อนผู้ชายก็อินกับการเป็นเด่นชัย เพื่อนผู้หญิงก็อินกับการเป็นนุ้ย เข้าอกเข้าใจในตัวละครและเจ็บปวดกับการตัดสินใจของพระเอก

แต่.......เพราะหนังถูกกำหนดให้เป็นหนังโรแมนติค มันเลยทำให้เราไม่อินไปในความพยายามโรแมนติคนั้นแม้แต่นิดเดียว แต่เราอินกับความรักของพวกเค้านะ ถ้าหนังทำออกมาเป็นดราม่ารักหมองหม่น เราคงจะรักและอินเรื่องนี้ได้ไม่ยาก...

หนังพยายามอย่างมากที่จะยัดเยียดความโรแมนติคเกินจริง เขียนบทเชิดชูพระเอกอย่างเด่นชัยมากเกินไป และพยายามอย่างยิ่งยวดที่จะให้ทุกคนรักนางเอกอย่างนุ้ย ซึ่งผู้เขียนบทคงอ้างอิงและทำการบ้านมาพอสมควรกับการวางคาแรคเตอร์ของตัวละคร ให้ดูขี้แพ้น่าเห็นใจและความน่ารักสดใสน่าทนุถนอม  แต่คนเขียนบทคงลืมไปนิดนึงว่า คนแบบนี้มันมีอยู่ในสังคมจริงๆ และคนที่มีอยู่ในสังคมจริงๆนั้นเค้าไม่ได้น่าเห็นใจแบบนี้....


.................................................................................................................................

หลังจากนี้เป็นการวิเคราะห์ตัวละครในใมุมมองส่วนตัวของเราและต้องขอโทษด้วยถ้ามันไปกระทบใจใคร

1.เด่นชัย (พระเอก) คนหัวแข็งขวางโลก
เป็นพระเอกที่ถูกกำหนดมาให้เป็น Loser อย่างเต็มรูปแบบ หน้าไม่หล่อ พ่อไม่รวย นิสัยไม่ดี เข้าสังคมไม่เก่ง ทำทุกอย่างเพื่อนางเอก ปกป้อง เห็นใจและเข้าใจ

- โอ้ยยยยยยย เอาที่ไหนมาเห็นใจตานี่ เด่นชัยนี่ไม่ได้เป็นลูสเซอร์เลยนะ ทุกสิ่งทุกอย่างที่เค้าเป็นเค้าเลือกที่จะเป็นเองทั้งนั้น ไม่ใช่ว่าไม่รู้ตัวเพราะมีคนคอยเตือนเรื่องพฤติกรรมตลอด แต่ก็ไม่เคยสน มั่นใจในตัวเองสูง เป็นคนหัวแข็ง สุดโต่ง มองโลกในแง่ร้าย และตั้งแง่กับทุกคน คนเดียวที่เด่นชัยดีด้วยคือนุ้ยเท่านั้นเอง.... 

ด้วยความที่เป็นคนหัวแข็ง ความรักของเด่นชัยเลยเป็นแบบไม่แคร์ว่าสิ่งที่ทำนั้นจะทำให้คนอื่นเดือดร้อนหรืออึดอัดแค่ไหน เด่นชัยไม่ใช่คนซื่อ สัมผัสไม่ได้ถึงความซื่อเลย เป็นผู้ชายธรรมดาที่หาโอกาสเคลมนางเอกตลอดเวลา คือทุกอย่างที่ทำมาหวังผลทั้งนั้น (ซึ่งเราเข้าใจนะ แต่หนังมันบิ้วให้เห็นใจพระเอกไง แต่เราดันเห็นใจไม่ลง) พอมีโอกาสที่นุ้ยความจำเสื่อม เด่นชัยกับสมอ้างเป็นผัวเค้าซะงั้น (ค่ะ !!!)

ในสายตาเรา เด่นชัยฉลาดมาก ที่จะเดินหมากแบบนี้ ฉากจบที่ลบไฟล์วิดิโอออกนั้น มันไม่ได้ทำให้เด่นชัยเป็นพระเอกในสายตาเราเลย เด่นชัยเป็นไอที เด่นชัยรู้อยู่แล้วว่าการลบไฟล์ยังไงซะไฟล์ก็สามารถกู้คืนมาได้หรืออยู่ใน Icloud อยู่ดี เด่นชัยเลือกที่จะเก็บไฟล์นึงไว้โดยอ้างปลอมๆว่า อยากให้นุ้ยเป็นที่ระลึก ....

เฮลโหลววววว เด่นชายยยยยยย พ่อตัวดี! พ่อแมกไกเวอร์!  การที่เราจำอะไรไม่ได้แต่จู่ๆมีไฟล์วิดิโออะไรไม่รู้ที่เรามีความสุขมากๆ โผล่ขึ้นมาเนี่ย มันทำให้เราข้องใจมากนะ ยิ่งเรามีความสุขมากๆในวันที่ทุกข์มากๆแล้วนี่ มันยิ่งสะกิดใจที่สุด ยังไงก็ค้างคา นุ้ยต้องทำวิถีทางเพื่อหาคำตอบตรงนี้ ....ร้ายกาจมาก

การลาออกของเด่นชัยไม่ใช่การลาออกแบบผู้แพ้แต่เป็นการลาออกอย่างผู้ชนะ เด่นชัยอาจจะลาออกไปตัดผมและกระดิกเท้ารอนุ้ยอยู่ที่บ้านก็ได้ ( แต่อาจจะนานนิดนึงนะเพราะนุ้ยโลวเทค...)

ระดับความร้าย 8/10

ปล. นี่ถ้าฉันเป็นคุณทอปนี่โกรธนะ อยู่ทำงานดึกดื่นเพื่อเล่นเกมโหลดเพลงให้สาวเนี่ย มันเปลืองไฟรู้ไหม ค่าโอก็ได้อีกต่างหาก ฮึ่ม!
ปล. ถ้าฉันเป็นนุ้ย รู้ว่ามีคนมาเปิดคอมโหลดเพลง เล่นเกมให้นี่โกรธนะ เพราะบางทีอาจจะเข้าถึงข้อมูลเชิงลึกก็เป็นได้ ไม่รู้ว่ารู้ว่าเห็นอะไรบ้าง ....เด่นชัยล้ำเส้นมาก
ปล. หนังพยายามอย่างมากที่จะยัดเยียดความเป็นไอ้ขี้แพ้ ผ่านสัญลักษณ์ต่างๆ แต่มาติดที่ผู้เขียนบททำการบ้านน้อยไปนิด ความเป็นไอ้ขี้แพ้มันเลยไม่สมจริง ย้อนแยงกันไปหมด

..............................................................................................................................





2. คุณนุ้ยยยยยยยยยยยย (นางเอก) ชะนีหน้าสวย แอ๊บใส หลอกใช้ความรู้สึกคนอื่น


นางเอกของเราถูกวางคาแรคเตอร์ให้สดใส ร่าเริง อมทุกข์ น่าเห็นใจ น่าทะนุถนอม บอบบาง เพราะคนเรามองคนที่ภายนอก จึงไม่แปลกที่จะตกหลุมรักนุ้ยกันถ้วนหน้า  

- ค่ะ นุ้ย ในฐานะชะนีด้วยกัน เราบอกได้เลยว่านุ้ยนี้แหล่ะเป็นผู้หญิงที่ร้ายมากก เพราะตัวหนังยัดเยียดความทุกข์ที่นุ้ยมีให้คนดูอย่างเราๆสงสารเห็นใจเกินไปจนลืมมองเรื่องศีลธรรมความถูกต้อง เราเลยดูไป ขัดใจไป ...อย่างที่สุดไม่ได้

นุ้ยเป็นชะนีหน้าตาดี มีฐานะ มีความรู้ มีความสามารถ แต่เลือกเส้นทางการเป็นเมียน้อย แล้วเฝ้ารอว่าสักวันเค้าจะหย่ากัน ผู้หญิงแบบนี้ไม่น่าเห็นใจสักเท่าไหร่นะ เพราะคนเขียนบทเป็นผู้ชายด้วยล่ะมั๊ง เลยไม่รู้เท่าทันมารยาหญิง ความคิดผู้หญิง และเหตุผลของผู้หญิง เลยตัดบทให้นุ้ยเป็นผู้หญิงอ่อนต่อโลก เทิดทูนความรัก จะได้ดูน่าเห็นใจ

แต่ในความเป็นจริงแล้ว นุ้ยเป็นผู้หญิงร้ายๆคนนึง ที่หลอกใช้ความรู้สึกดีๆของคนอื่น

เรื่องที่จอดรถเป็นอีกเรื่องนึงที่เรารู้สึกตะขวิดตะขวงใจ คือการที่เราขับรถมา แล้วมีรถคันนึงขับออกไปพอดีตลอดระยะเวลาหลายปีนี่ ไม่สงสัยบ้างเลยเหรอว่ามันรถคันเดิมนะ ทะเบียนรถเดิมนะ (ถ้าเด่นชัยไม่เปลี่ยนรถเป็นว่าเล่นนะ) เป็นเรานี่สงสัยมาก และสืบจนรู้แหล่ะว่ารถคนนี้เป็นของใคร และแอ๊บใสต่อไป.....เราว่านุ้ยทำอย่างนี้

เราว่าลึกๆแล้ว นุ้ยเองก็จับตามองเด่นชัยอยู่เช่นกัน ไม่ใช่ด้วยความชื่นชม แต่เป็นร้อยก้นไว้ใช้ ....อย่างที่บอกว่าคนเขียนบทเป็นผู้ชาย เลยมองข้ามตรงนี้ไป พฤติกรรมบางอย่างในหนังทำให้นุ้ยดูแย่มากในสายตาชะนีอย่างเรา

ช่วงเวลาที่ดีที่สุดสำหรับเรา คือ ช่วงที่นุ้ยความจำเสื่อม เรียลดี ไม่แอ๊บ และน่ารัก (และจะเห็นได้ชัดเลยว่า นุ้ยตัวจริงๆ ไม่อ่อนแอ หรือ ใสซื่อเลย)

ระดับความร้าย 9/10

ปล. เพราะเป็นชะนีเหมือนกันเลยดูกันออก
ปล. การที่นุ้ยเป็นเมียน้อยแบบเสงี่ยมเจียมตัวนี่ ไม่ใช่ว่านุ้ยอ่อนต่อโลกนะคะ แต่เป็นเพราะ
คุณทอปมีผลประโยชน์อยู่ การวางตัวเปราะบางอ่อนแอแบบนี้แหล่ะผู้ชายสงสาร เห็นใจ มารยาล้วนๆ

 
...........................................................................................................................

3. คุณทอป   ผู้ชายไม่รู้จักพอ ขี้โกหก ปลิ้นปล้อน ตลบแตลง
ระดับความร้าย 10/10
เกลียดมาก แต่ให้อภัยเพราะเป็นพี่ตุ้ย
.............................................................................................................................

4. เพื่อนร่วมงาน ศีลเสมอกัน
ร้ายกันทั้งออฟฟิส ขี้นินทา ปากหวานก้นเปรี้ยว

ระดับความร้าย 10/10

.............................................................................................................................


บอกแล้วว่า มันเป็นเรื่องของคนร้ายๆ ฝนตกขี้หมูไหล คนอะไรมาพบกันเท่านั้นเอง

อย่างที่บอกว่าตัวละครทุกตัวมีมิติในตัวเองมากๆ ถ้าทำออกมาเป็นแนวดราม่ารักหม่นหมอง เจ็บปวด เห็นแก่ตัว ดาร์กๆไปเลยน่าจะดีกว่านี้


ปล. มิวน่ารักนะ จริงๆ



มาหยารัศมีเอง

Tuesday, May 31, 2016

น้องชบาในโลกสีชมพู



น้องชบาเป็นน้องหมาพันธุ์ปั๊กที่ใช้ชีวิตด้วยกัน 5 ปีและมาเกิดอุบัติเหตุตายไปซะก่อน ตอนนี้ก็จากไปได้  4 ปีแล้ว  เลยวาดน้องขึ้นมาจากความทรงจำค่ะ จริงๆภาพนี้วาดเสร็จรอบแรกไปเมื่อประมาณ 3 ปีที่แล้ว ก็ทิ้งไว้ ว่าจะเก็บรายละเอียด  กลายเป็นว่า ผ่านมาจนราจะขึ้นก้ยังไม่ได้เพิ่มอะไรเลย  เลยขอจบแบบดื้อๆแบบนี้แล้วกัน

ปล. น้องชบาเป็นหมาที่มองฉันด้วยหางตาเยี่ยงนี้ล่ะค่ะ

ด้วยความรักและอาลัยอย่างยิ่ง

Monday, April 25, 2016

ไส้เดือนตาบอดในเขาวงกต

-ไส้เดือนตาบอดในเขาวงกต-
เวลาอ่าน 4 วัน
เพราะเอาเวลาที่เหลืออันน้อยนิดไปจมกับนิยายแปล และหนังสือศิลปะมากเกินไป การกลับมาอ่านวรรณกรรมไทยทำให้ต้องตั้งสติและใช้เวลาพิเรียดในการเข้าใจ
..
..
การใช้ศัพย์แสงเข้าใจยาก และการใช้สัญลักษณ์เชิงเปรียบเทียบในทุกวรรคประโยคนั้น ทำให้ฉันต้องอ่านทวนซ้ำถึงสี่รอบในแต่ละวรรคเพื่อให้เข้าใจและอินกับตัวอักษร และรู้สึกเหนื่อยกับการพยายามของตัวเองจนต้องวางหนังสือหลังจากที่อ่านไปได้เพียงสองหน้าในสองวันแรก
..
..
แต่ถ้าใครเคยชินกับการอ่านวรรณกรรมไทย คงไม่มีปัญหาอย่างฉัน
---------------------------------
หนังสือเล่าเรื่องราวของชีวิตคนที่โหยหาความรักในแบบน้ำเน่ามาตรฐาน เรื่องราวรักสามเศร้า สี่เศร้าของ ปราณ ชลิกา ชารียา ที่ชีวิตบัดซบได้พัดให้มารู้จักกัน สนิทกัน รักใคร่กัน พลัดพรากกัน และทรยศตัวเองของกันและกัน จนกระทั่งลาจากกัน และโดดเดี่ยวเดียวดายจนนาทีสุดท้ายของชีวิต
ผู้แต่งได้สร้างปมและความโหยหาความรักและความอบอุ่นให้ทุกตัวละครอย่างมีที่มา ทำให้เข้าใจและอดเห็นใจไม่ได้กับการกระทำที่ไร้เหตุผลในบางที รู้สึกหงุดหงิดทุกทีกับการอ้ำอึ้งที่กลัวการสูญเสีย และรู้สึกเศร้าจนน้ำตาจะไหลให้ความเดียวดายของตัวละคร
เมื่อความรักคือสิ่งเดียวในการหล่อเลี้ยงชีวิต มันจึงไม่แปลกที่ทุกคนจะดิ้นรนไขว่คว้าหาความรักในรูปแบบที่ต่างกัน
บ้างก็มีความรักในจินตนาการ บ้างก็มีความรักจากลมปากที่หวานหู บ้างก็มีความรักบนความกลัวการสูญเสีย บ้างก็มีความรักเพื่อทดสอบความสำคัญของตัวเอง แต่ความรักที่เป็นเพียงมายาคติ ผลสรุปคือการเดียวดายที่วกวนหาทางออกไม่เจอ เหมือน ไส้เดือนตาบอดในเขาวงกตนั่นแหล่ะ
ในหนังสือเล่มนี้ เราจะพบกับไส้เดือนนับสิบตัวที่กำลังหลงทางในห้วงรัก เราเองก็อาจจะเป็นหนึ่งในไส้เดือนเหล่านั้น
-----------------
คุณพีรพร แต่งหนังสือเล่มนี้ด้วยความละเมียดละไม เอาใจใส่ และสวยงามในรายละเอียด อ่านจบถึงกับนอนนิ่งสักพักใหญ่เพื่อซึมซับบรรยากาศของตัวอักษรที่ไหลเวียนในความรู้สึก
/
/
อ่านกันนะ
-----------------


สิ่งแรกที่อ่านจบคือการค้นหาดนตรีคลาสสิคที่หล่อเลี้ยงความสัมพันธ์กับสูตรอาหารนานาชาติอันแสนวิจิตรเลยทีเดียวเชียว


Saturday, January 2, 2016

Letter to Momo

Letter to momo






เรื่องว่าด้วยการสูญเสียพ่ออย่างกระทันหัน จนต้องย้ายตามแม่กลับมาอยู่เมืองเล็กๆที่โอบล้อมด้วยภูเขา ด้วยความที่เป็นเด็กโตเกียวการย้ายกลับมาอยู่บ้านนอกจึงไม่ถูกจริตนัก ความรู้สึกผิดในใจที่ทะเลาะกับพ่อก่อนท่านเสียทำให้โมโม่รู้สึกผิดในใจมาก ในขณะที่อยู่อย่างโดเดี่ยวในสถานที่ใหม่ (แม่ต้องออกไปทำงาน) โมโม่ได้เพื่อนใหม่ที่เป็นภูติผู้พิทักษ์ ที่มาก่อกวนและทำให้โมโม่ได้คลายความรู้สึกผิดในใจ





คาแรกเตอร์ของภูติผู้พิทักษ์ที่ออกแบบเป็นหยดน้ำล่วงหล่นลงมาจากฟ้า ก่อนจะเข้าสู่ร่างอวตารในหนังสือเก่าแก่ของคุณทวด เราว่าดีอ่ะ รู้สึกได้ว่าสิ่งเหล่านี้อยู่รอบตัวเราในรูปแบบต่างๆ ไม่ได้มีรูปลักษณ์ที่น่ากลัว รวมทั้งนิสัยที่เป็นปถุชน ไม่มีฤทธิ์เดชใดๆ ซ้ำยังทำตัวเป็นขี้ขโมยอีกต่างหาก ทำให้มอนเตอร์ในความรู้สึกไม่น่ากลัวอีกต่อไป แถมน่ารักและดูเป็นมิตรอีกต่างหาก


โมโม่เป็นตัวละครที่เติบโตตามสถานการณ์ที่ได้เจอ จากเด็กเมืองหลวงที่เอาแต่ใจมาเป็นเด็กบ้านนอกที่เรียนรู้การให้อภัย การเผชิญหน้ากับความกลัวและการเปิดใจให้กับแม่ โมโม่ถือว่าเป็นเด็กที่ข้ามพ้นวัยได้อย่างงดงาม  



ญี่ปุ่นยังขึ้นชื่อในการสร้างอะนิเมะที่ผสานเรื่องทันสมัยกับความเชื่อได้อย่างลงตัวและงดงาม  ทั้งที่ประเทศนี้เรื่องวิทยาศาตร์ล้ำหน้า แต่กลับยังปลูกฝังเรื่องเหนือธรรมชาติต่างๆให้คงอยู่ ไม่หายไปไหน 

Letter to momo  เป็นหนังฟิลกู๊ดอีกเรื่องนึงที่น่าดู    แต่แอบเทใจให้  Summer wars มากกว่านิดนึง

สนุกค่ะ อยากให้ดูกัน



Kitchen for single

วันนี้มาแนะนำซีรีย์สั้นๆ  Kitchen for single ค่ะ  มี 12 ตอน ตอนละ 8-9 นาที  เป็นเรื่องราวของสาวน้อยคนนึงที่อาศัยในห้องพักขนาดเล็ก ที่มีครัวเ...