ไส้เดือนตาบอดในเขาวงกต

-ไส้เดือนตาบอดในเขาวงกต-
เวลาอ่าน 4 วัน

เพราะเอาเวลาที่เหลืออันน้อยนิดไปจมกับนิยายแปล และหนังสือศิลปะมากเกินไป การกลับมาอ่านวรรณกรรมไทยทำให้ต้องตั้งสติและใช้เวลาพิเรียดในการเข้าใจ
..
..
การใช้ศัพย์แสงเข้าใจยาก และการใช้สัญลักษณ์เชิงเปรียบเทียบในทุกวรรคประโยคนั้น ทำให้ฉันต้องอ่านทวนซ้ำถึงสี่รอบในแต่ละวรรคเพื่อให้เข้าใจและอินกับตัวอักษร และรู้สึกเหนื่อยกับการพยายามของตัวเองจนต้องวางหนังสือหลังจากที่อ่านไปได้เพียงสองหน้าในสองวันแรก
..
..

แต่ถ้าใครเคยชินกับการอ่านวรรณกรรมไทย คงไม่มีปัญหาอย่างฉัน

---------------------------------

หนังสือเล่าเรื่องราวของชีวิตคนที่โหยหาความรักในแบบน้ำเน่ามาตรฐาน เรื่องราวรักสามเศร้า สี่เศร้าของ ปราณ ชลิกา ชารียา ที่ชีวิตบัดซบได้พัดให้มารู้จักกัน สนิทกัน รักใคร่กัน พลัดพรากกัน และทรยศตัวเองของกันและกัน จนกระทั่งลาจากกัน และโดดเดี่ยวเดียวดายจนนาทีสุดท้ายของชีวิต

ผู้แต่งได้สร้างปมและความโหยหาความรักและความอบอุ่นให้ทุกตัวละครอย่างมีที่มา ทำให้เข้าใจและอดเห็นใจไม่ได้กับการกระทำที่ไร้เหตุผลในบางที รู้สึกหงุดหงิดทุกทีกับการอ้ำอึ้งที่กลัวการสูญเสีย และรู้สึกเศร้าจนน้ำตาจะไหลให้ความเดียวดายของตัวละคร

เมื่อความรักคือสิ่งเดียวในการหล่อเลี้ยงชีวิต มันจึงไม่แปลกที่ทุกคนจะดิ้นรนไขว่คว้าหาความรักในรูปแบบที่ต่างกัน

บ้างก็มีความรักในจินตนาการ บ้างก็มีความรักจากลมปากที่หวานหู บ้างก็มีความรักบนความกลัวการสูญเสีย บ้างก็มีความรักเพื่อทดสอบความสำคัญของตัวเอง แต่ความรักที่เป็นเพียงมายาคติ ผลสรุปคือการเดียวดายที่วกวนหาทางออกไม่เจอ เหมือน ไส้เดือนตาบอดในเขาวงกตนั่นแหล่ะ

ในหนังสือเล่มนี้ เราจะพบกับไส้เดือนนับสิบตัวที่กำลังหลงทางในห้วงรัก เราเองก็อาจจะเป็นหนึ่งในไส้เดือนเหล่านั้น

-----------------

คุณพีรพร แต่งหนังสือเล่มนี้ด้วยความละเมียดละไม เอาใจใส่ และสวยงามในรายละเอียด อ่านจบถึงกับนอนนิ่งสักพักใหญ่เพื่อซึมซับบรรยากาศของตัวอักษรที่ไหลเวียนในความรู้สึก
/
/

อ่านกันนะ

-----------------

สิ่งแรกที่อ่านจบคือการค้นหาดนตรีคลาสสิคที่หล่อเลี้ยงความสัมพันธ์กับสูตรอาหารนานาชาติอันแสนวิจิตรเลยทีเดียวเชียว