เห่อของใหม่

ตั้งแต่ต้นปีมา ได้พาตัวเองเข้าสู่วงการไม้ใบ ตามประสาปู คนซึ่งละความต้องการอยากได้ใคร่มีของตัวเองไม่ค่อยได้ เลยซื้อมาเต็มบ้านไปหมด

ตอนแรกก็คิดว่าอยากจะเอามาเพาะขยายพันธุ์แล้วขาย เพราะราคาเขาก็สูงขึ้นทุกวัน แต่พอได้เลี้ยง ก็รู้สึกรักจนไม่อยากตัดกิ่ง หรือเพาะขายในที่สุด สุดท้ายก็เก็บเอาไว้ชื่นชมเงียบๆตามลำพัง 

วันนี้เอาต้นไม้มาอวดค่ะ บันทึกไว้ว่าเคยมีต้นอะไรบ้าง เผื่อวันหน้าต้นไม้ตายไปจะได้ระลึกถึงบ้าง

 ต้นเงินไหลมาด่างขาว  ลายสวยจนตัดไม่ลง เขาอยู่รวมกันแล้วน่ารักดี

น้องเสน่ห์จันทร์ประกายดาวชมพู น่ารักมาก ออกยอดเก่งแต่ใบแก่ชอบทิ้งใบ เลยไม่เป็นพุ่มสักที ยังคงต้องหาวิธีเลี้ยงต่อไป

น้องเบอร์เบิ้ล มาร์ค ซื้อจากเพจมาในราคาค่อนข้างสูง ต้นมาส่งเล็กนิดเดียว แต่พออยู่ไปน้องก็โตพอให้ชื่นใจ น้องไม่ด่างแล้ว น้องออกเขียวกับเผือกไปเลย

น้องอโกนีมา จู่ๆก็ด่างตามเพื่อน  ได้ๆปูโอเคปูโอเค

น้องมาโยอิ ชื่อน่ารัก ทรงใบสวย แตกพุ่มน่ารักมาก โตง่าย แต่ปูขายไม่เป็น คิดเอาไว้ว่าแยกปลูกในกระถางทรงสูงสีขาว กระถางละใบ ก็สวยมินิมอลดี

น้องอิพิด่างเหลือง no.2  โตง่ายมาก 

ตระกูลพิ้งค์   โตง่ายมากค่ะ ง่ายจนปูไม่ดูแลอะไร เขาก็สวยของเขา โจของเขาเอง

ตระกูลบอน ราคาไม่แพง แต่ด่างสวย เหมาะกับการเอามาวางแซมไม้เขียวให้เกิดเท๊กเจอร์ ชาโดว์

บอนสตอร์เบอร์รี่อะไรสักอย่าง เจอในเพจแต่งบ้านต่างประเทศ เขาปลูกในกระถาง วางไว้ในห้องสีขาวแล้วสวย เกิดกิเลสอย่างได้ บังเอิญเดินเล่นที่ตลาดต้นไม้ใกล้บ้านแล้วเจอ 

มะพร้าวทะเลทรายด่าง ต้นแคระจิ๋ว แต่น่ารักน่าเอ็นดู

โชคเก้าชั้น พี่ใหญ่ของบ้าน ใบยาวเป็นเมตร สวย เขียว แต่ช่วงนึงปูมัวแต่ยุ่งเรื่องตัวเอง พี่เค้าและต้นอื่นๆในบ้านเริ่มแห้ง  ล้มตายลง พอตั้งสติได้เลยต้องพื้นฟูกันยกใหญ่  โชคดีที่พี่เขาไม่ยอมตาย

สิ่งหนึ่งที่ได้เรียนรู้คือ ไม่ว่าจะต้นไม้หรือความสัมพันธ์ เมื่อขาดการเอาใจใส่ มักอยู่ได้ไม่นาน หลังจากนี้คงต้องปรับตัวเองสักที